In zicht
In Eilandgeloof. Vijf jaar predikant op het eiland Tholen (voor € 5 te bestellen bij de auteur, via peldejong@ gmail.com) bundelt ds. P.L. de Jong 32 observaties die hij als stadspredikant waarnam, nadat de kerk hem vroeg als interimpredikant de gemeente van Oud- Vossemeer nabij te zijn. In een van deze kerkelijke columns gaat hij in op arbeid die ‘in de Heere niet ijdel is’.
In 2012 ging ik officieel met emeritaat, maar werd al snel predikant van Wijk bij Duurstede. En na vier jaar volgde ik een hoorbare roep van de kerkenraad en gemeenteleden naar een dorp op het eiland Tholen. Ds. Arie van der Plas leidde me eind augustus 2017 in als voorzitter van de kerkenraad, gedelegeerd door de synode. Hij preekte over 1 Korinthe 15:58. Een bekende tekst voor zo’n moment, omdat Paulus nadrukkelijk zegt: ‘Wees standvastig, in het werk van de Heere, als die weet dat uw arbeid niet ijdel is in de Heere!’ Dat woordje ijdel houdt me op het moment vooral bezig. Ds. Van der Plas wilde mij en ons samen als gemeente een hart onder de riem steken. Hij is vertrouwd met heel veel kerkelijk gedoe en gezeur. Ga er maar aan staan. Ook in dit dorp. Komt het goed? Of heeft het geen enkele zin? Gelukkig, met deze roeping is het in zoverre goed gekomen. We hebben een goede tijd gehad, die helaas eindigde met covid-19. Moeilijk en moeizaam, maar we zijn niet zonder hoop. Het woordje ijdel slaat niet alleen op de tijd op het eiland. In mijn gedachten kijk ik ook terug naar heel de rit. In januari 1973 ging ik voor de eerste keer voor. In Zeeland, Scharendijke. In 1974 werd ik predikant. Dat is nu bijna 47 jaar geleden. Heeft dat nu zin gehad?
Terugkijkend stel ik vast dat je als dominee heel veel energie moet steken in gedoe, of op z’n best: in kerkelijk stofzuigen. Ik denk ook aan al die kerkdiensten, de verkondiging waarvoor ik werd opgeleid: heeft God er gebruik van gemaakt? Hebben mensen zich laten aanspreken, omkeren, bekeren? Of ook: troosten, voor tijd en eeuwigheid? Het houdt me deze dagen erg bezig. Het woordje ijdel betekent letterlijk leeg. Allemaal lucht en leegte, vertaalde de NBV het begin van Prediker. Lucht en leegte, dat is heel dun. Lang heb ik de gedachte gehad: ik zou ook nog wel eens echt iets willen doen. Maar mijn plek bleef op de kansel. Nu denk ik: ik zou ook niet weten wat ik anders had moeten doen. Intussen blijft het woord ijdel aan me knagen. Mijn mentor indertijd was ds. Wim de Bruin in Ermelo, een Kohlbruggiaan, zo typeerde men toen dominees die sterk focusten op Christus alleen. In zijn laatste preek zei hij over zijn preken: ‘Het meeste was hout, stro en stoppelen. Daar blijft niets van over in het oordeel. Mocht je in de as nog iets goud of zilver zien schitteren, dan is dat van Christus!’ (1 Kor.3). Dat maakte indruk op mijn vrouw en mij. Misschien zat hij ook met de gedachte dat het kan: dat al je geloop ijdel geweest is, maar dat Jezus hier en daar toch heeft geschitterd. Dat is het enige dat telt.
Ds. P.W.J. van der Toorn, christelijk gereformeerd predikant in Bunschoten, deelde op Twitter zeven adviezen van dr. Dustin Benge om jezelf te verbeteren in het preek luisteren.
1. Bid om de verlichting van de Geest
2. Verwacht van God te horen
3. Ken de context van de passage
4. Besluit om Zijn woorden te gehoorzamen
5. Maak goede aantekeningen
6. Schakel afleiding uit
7. Lees regelmatig de Bijbel