Geref. Bond en HGJB trekken samen naar Onstwedde
Met 55 mensen bijeen, in gebouw d’Ekkenkaamp in Onstwedde, dat waren we op maandagmiddag en -avond 26 juni. De landelijke bijeenkomst van Gereformeerde Bond en HGJB over het thema ‘Transgenderisme’ die we in november in Woudenberg hielden, belegden we in wat afgeslankte vorm voor ambtsdragers, jeugdwerkers en ouders in de provincies Groningen, Friesland en Drenthe. Zorg voor onze jongeren ten aanzien van hun seksuele identiteit en ontwikkeling stond centraal.
Na de opening door P.J. Vergunst vanuit Psalm 8 sprak HGJB-werker Herman van Wijngaarden in een verduidelijkende bijdrage over wat transgenderisme precies inhoudt. NPV-medewerker mw. drs. Elise van Hoek benoemde de dieperliggende ideologische gedachten die maken dat transgenderisme zo vaak in het nieuws is.
Alle deelnemers konden daarna workshops volgen van Herman van Wijngaarden en GB-bestuurslid ds. P. Nobel. De eerste focuste op onze houding in het jeugdwerk, waarbij in het gesprek de grote invloed van (christelijke) scholen opviel, onder meer tijdens de zogenoemde ‘Week van de lentekriebels’, op ‘paarse vrijdag’ als kinderen buiten de boot vallen als ze niet in een paarse trui op school komen. Ds. Nobel gaf bijbelse handreikingen voor de omgang met mensen die transgender zijn of worstelen met genderdysforie. Uit zijn bijdrage citeren we ter overweging enkele passages:
We moeten beseffen dat ‘de’ transgender niet bestaat. We ontmoeten concrete mensen in een grote diversiteit. Dat vraagt allereerst respect en aanvaarding van de ander. Voorzichtigheid en fijngevoeligheid. Hoe bijzonder is het immers dat iemand met jou zijn of haar leven wil delen. Dat kan ons kind zijn, een familielid, een gemeentelid, een collega. (…)
Laat onze houding vooral zijn zoals die van de Heere Jezus (Fil.2:5), de goede Herder, de Pastor bij uitstek. Hij ziet in de eerste plaats een jongen/meisje, man/ vrouw van wie Hij houdt, in wie Hij geïnteresseerd is. Hij heeft over veel dingen ook een duidelijke mening gegeven, een richting zelfs. Daar is het Evangelie vol van, hoe Hij in het bijzonder betrokken is op mensen die geen gemakkelijk leven hebben. Waarom zou dat voor transpersonen niet zo zijn? (…)
Jezus confronteert de Samaritaanse vrouw (Joh.4) met een belangrijk feit in haar leven. Daarmee wil Hij haar tot de erkenning brengen dat haar dorst veel dieper is dan die naar water (vers 16). Dat ze Hem nodig heeft voor haar levensdorst. Je bent er niet om alleen maar te luisteren. Soms moet iemand ertoe gebracht worden om eerlijk naar zichzelf te kijken. Transgenders zijn nooit alleen maar slachtoffer van de situatie. Ze blijven verantwoordelijk voor keuzes die ze maken.
Genuanceerd en níet grijs
‘Genuanceerd zonder grijs te worden’, zo reageerde Piet Vergunst op de lezing van Herman van Wijngaarden. Dat verwoordt op een mooie manier hoe ik terugkijk op de studiedag transgenderisme van de Gereformeerde Bond en de HGJB.
Het is een onderwerp dat wij en onze jongeren niet kunnen negeren, zo blijkt uit een aantal feiten die in de lezingen naar voren kwamen. Inspirerend, hoe de feiten een basis vormden voor praktische handvatten voor jongerenwerk en pastoraat. Wat me bijblijft, is het evenwicht tussen genade en waarheid. Kom niet te snel met antwoorden; durf, vanuit verbondenheid, positief‑kritisch door te vragen met het welzijn van de ander voor ogen; aanvaard de ander en zoek samen verbinding met de Heere Jezus. Het geheel werd omlijst door goede ontmoetingen en een heerlijke maaltijd. De studiedag was een waardevolle aanzet om na te denken over hoe we om willen gaan met mensen die (mogelijk) transgender zijn.
Christa Noteboom, Finsterwolde