In zicht
Dhr. Ad de Bruin, ouderenpastor in de hervormde gemeente van Aalburg en frequent verzorger van de gemeenteberichten, bezocht onlangs het graf van de bekende scheepsbouwer Cornelis Verolme, een van zijn vorige werkgevers. In het hervormd kerkblad Voetius deelt hij herinneringen die ook het christelijk geloof raken.
Verolme was niet altijd even makkelijk, kon soms hard zijn, had narcistische trekjes maar was toch ook wel sociaal en soms ook pastoraal. Zo zorgde hij voor goede huisvesting voor de werknemers en was één van de weinigen die een sociaal fonds in de bedrijven had. Zo konden werknemers in (financiële) moeilijkheden, onder bepaalde voorwaarden, een tegemoetkoming krijgen in de kosten.
Ook ging elk jaar met Goede Vrijdag ’s-middags om drie uur op alle bedrijven de sirenes om een minuut stil te staan bij het offer wat Jezus bracht op Golgotha. Daar werd ook in het personeelsblad ‘Verolme Nieuws’ ruim aandacht aan besteed, want niet alleen met Pasen, maar ook rond de andere Christelijke feestdagen schreef Verolme zelf meditaties over de betekenis van de heilsfeiten. Zo schreef hij eens in een Paasmeditatie: ‘Hoe graag en met welke geestdrift ik ook werk voor de vervolmaking van onze bedrijven en wil werken voor uw persoonlijk welzijn, voel ik mijn grote verantwoordelijkheid, zonder enige terughoudendheid met u te spreken over het geestelijk welzijn van u en uw kinderen. Het is een waarachtig en eerlijk bedoelde poging u te vragen met mij Pasen te vieren, wanneer het onbegrijpelijke naar Gods plan heeft plaats gevonden.’
Al met al was het goed werken bij ‘Ome Cor’, zoals hij vaak werd genoemd. Al deze zaken bevorderden de onderlinge sfeer, zodat hij door velen op handen werd gedragen en het de basis vormde voor het samenbin dende ‘wij’ gevoel.
Het is daarom enorm tragisch dat hij enerzijds door de concurrentie, maar anderzijds ook door zijn eigen steeds meer willen, gedwongen werd met andere bedrijven te fuseren en uiteindelijk tot zijn groot verdriet, door de overheid gedwongen werd, om af te treden als president-directeur en daarmee alles kwijt is geraakt. Ten slotte overleed hij als ‘eenzame reus’ op 5 april 1981. Na een dankwoord tijdens de afscheidsdienst, uitgesproken door een familielid, werd nog de levenspsalm van Verolme (138 vers 4) gezongen: ‘Als ik, omringd door tegenspoed, bezwijken moet, schenkt Gij mij leven.’
Er is veel ophef ontstaan over een foto die gemaakt is bij Auschwitz-Birkenau. Op de foto is een vrouw te zien die een sensuele pose aanneemt op de treinrails van het concentratiekamp. De foto werd gedeeld op Twitter en door miljoenen mensen gezien. Het gebeurt regelmatig dat mensen ongepaste foto’s maken bij het concentratiekamp. Daarom heeft Auschwitz Memorial, de beheerder van het voormalige naziconcentratiekamp, al meerdere keren opgeroepen om respect te tonen voor de meer dan één miljoen omgebrachte Joden. Zo ook nu.
Foto’s helpen ons om nooit te vergeten wat zich heeft afgespeeld. Bezoekers moeten er rekening mee houden dat ze een plek betreden waar werkelijk één miljoen mensen zijn vermoord. Respecteer hun nagedachtenis.