Psalmen die schuren

‘Dominee, ik heb vanmorgen psalmen gezongen die ik volgens mij nog nooit eerder heb gezongen. En ik weet ook niet of ik ze eigenlijk wel wíl zingen,' vertelt een kerkenraadslid aan ds. J.W. Bart.

Zo’n opmerking roept de vraag op of niet alles in de psalmen meer voor onze tijd is. Of heeft het te maken met ons godsbeeld?

De woorden, uitgesproken in een consistorie ergens in het land, onderstrepen ook waarom het belangrijk is om het over het schurende in de psalmen te hebben. Want is de praktijk van de gemeentezang niet heel vaak een selectieve? We zijn dan wel een ‘psalmzingende gemeente’ maar intussen een met een heel dun psalmboekje. 

Fluweelzacht godsbeeld

Het gevaar van het selectieve zingen vanuit de 150 psalmen is dat we daarmee een eenzijdig en zacht beeld van God in stand houden of voor een nieuwe generatie creëren.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 14 november 2019.

Klik hier om een los nummer te bestellen, en hier om een abonnement op De Waarheidsvriend te nemen.