Een mens alleen is niet compleet

De eerste twee hoofdstukken van de Bijbel vertellen twee scheppingsverhalen. Genesis 1 gaat over de mens in verhouding tot zijn Schepper. Genesis 2 heeft als insteek de verhouding tot de medemens en de aarde, schrijft Anneke van Maanen.

In een begin is de wereld ontstaan. Door te spreken en te scheiden schept God een ordelijke wereld: licht en duisternis, hemel en aarde, land en zee. Na drie dagen is er ruimte gecreëerd voor wat op de volgende dagen ontstaat door het Woord van God.

Nadat de dieren naar hun soort uit de aarde zijn voortgebracht, wordt er een pauze ingelast. Het lijkt alsof de gehele geschapen werkelijkheid het moet horen: ‘Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis.’ Daarmee formuleert de tekst een wezenlijk verschil tussen mens en dier. Tekstueel is hier geen sprake van een (theïstisch) evolutiemodel, maar ontstaat er met de schepping van de mens iets nieuws: de mens als een samenspel van hemel en aarde.

Waardigheid

God schept Adam in Zijn beeld en overeenkomstig Zijn gelijkenis. Mensen danken hun vorm en hun bestaan aan Gods initiatief. Het woord dat vertaald is met beeld kan ook schaduw betekenen. En zoals een schaduw niet kan bestaan zonder het ‘origineel’, zo wordt de mens in Genesis 1 getypeerd als de beelddrager van God. Daarmee is ook de menselijke waardigheid gefundeerd en wordt zelfs later de doodstraf gelegitimeerd. Wie het bloed van Gods beelddrager vergiet, kan dat alleen maar goedmaken met zijn eigen leven (Gen.9:6).

God schept de mens mannelijk en vrouwelijk. Zowel het mannelijke als het vrouwelijke laten iets zien van de Schepper.

Man en vrouw krijgen vervolgens de opdracht de aarde te vervullen en deze te onderwerpen. Beide krijgen van de Heere het mandaat om te heersen over land en zee en al haar bewoners. En zoals een land wel vaart bij een goed bestuur en ten onder gaat bij wanbeleid en corruptie, zo zal de schepping floreren wanneer de mens gehoorzaam is aan de opdracht van God.

Dan volgt de sabbat. Daarvoor is de mens gemaakt, het is zijn eerste dag van de week. Op deze dag mag hij opademen en dankbaar om zich heen kijken en zich verblijden over alles wat God heeft gemaakt.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 9 september 2016. (We hebben momenteel een mooi aanbod voor nieuwe abonnees.)