Seksualiteit op bijbelse waarde geschat

De mens is geschapen in relatie tot God en tot de ander. Seksualiteit is daarbij een gave die aan de mens gegeven is als een uiting van de liefdevolle verbondenheid tussen man en vrouw, schrijft dr. J. Hoek.

God is in Zichzelf gemeenschap, eeuwige en wederkerige liefde van de Vader tot de Zoon en tot de Heilige Geest. In weerspiegeling hiervan kan de mens nooit floreren in een isolement. Als antwoordelijk wezen is de mens aangelegd op de Ander en de ander.

We staan als mensen in allerlei relaties, soms kortstondig, dan weer langdurig, soms oppervlakkig, dan weer diepgaand. Het huwelijk van man en vrouw is vanuit de schepping de grondvorm van deze relationaliteit. Overigens doet de man-vrouwverhouding zich op vruchtbare en spanningsvolle wijze voor op alle terreinen waarop mensen zich bewegen. Het blijkt steeds weer heilzaam wanneer een eenzijdige mannenwereld of dito vrouwenwereld doorbroken wordt door participatie vanuit de andere sekse.

Visie op seksualiteit

De seksualiteit is een belangrijk facet van het mens-zijn. Het gaat in goede seksualiteit om het spreken van de <i>taal<p> van de liefde binnen de <i>werkelijkheid<p> van de liefde. In de christelijke bezinning hierop doen zich twee gevaren voor: enerzijds verdringing, anderzijds verzelfstandiging of verabsolutering. In de Vroege Kerk en de Middeleeuwen zien we vaak verdringing optreden: huwelijk en seksualiteit worden niet op hun volle waarde geschat. De echte ‘heiligen’ of ‘geestelijken’ onthouden zich ervan. De lichamelijke gemeenschap binnen het huwelijk lijkt vooral getolereerd te worden als een noodzakelijk kwaad om kinderen voort te kunnen brengen. Zij wordt onvoldoende gehonoreerd als uiting van liefdevolle verbondenheid tussen man en vrouw.

De Reformatie treedt hier corrigerend op. Door bijbelse herbronning komt seksualiteit weer in het vizier als goede scheppingsgave. Dat betekent niet dat de Reformatie een naïeve houding ten opzichte van seksualiteit inneemt. Ze is zich daarvoor te zeer ervan bewust dat de zondige mens Gods goede gaven niet juist weet te hanteren. Vandaag de dag moet de kerk ervoor waken niet mee te gaan in een culturele ontwikkeling die seksualiteit verabsoluteert. Alsof je pas voluit mens kunt zijn wanneer je seksueel aan je trekken komt. Gevolg van deze visie is dat seks liefdeloos wordt, een egotrip die op lustbevrediging is gericht, en waarbij de partner louter als middel wordt gebruikt ten behoeve van zichzelf.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 23 september 2016. (We hebben momenteel een mooi aanbod voor nieuwe abonnees.)