Chinese kerken

In het eerste team zendelingen dat in 1866 met Hudson Taylor meereist naar China, komen al snel interne spanningen naar boven. Eén stel besluit om de groep te verlaten. Zij die blijven, vormen een nog hechtere groep, schrijft dr. J. Kommers.

Vanaf dan wordt het werk van de China Inland Mission (CIM), voorloper van de OMF, gezegend. In mei 1867 vindt de eerste doop plaats in de kerk van Hangzhou. Zodra de gemeente goed gevestigd is, geeft Taylor het leiderschap over aan de predikant Wang Laijun en het zendingsechtpaar McCarthy’s. Zijn echtgenote, Maria, blijft ook achter in Hangzhou, terwijl Taylor nu de handen vrij heeft om zijn grote droom te verwezenlijken.

Met een aantal andere zendelingen trekt hij het binnenland van China in. Een andere collega, George Stott, trekt van Hangzhou naar Wenhou om daar te gaan evangeliseren. Groot is zijn vreugde als hij in 1868 een schoenmaker, die tot geloof is gekomen, mag dopen. Het werk wordt zo gezegend, dat naast een kerk, ook een jongens- en een meisjesschool kunnen worden geopend. Na een aantal jaren komt er in 1880 ook een ziekenhuis.

Taylor zelf reist heen en weer tussen verschillende plaatsen om overal de kleine kerken te assisteren. Deuren gaan open voor het Evangelie, maar zoals overal, zijn er ook hier veel tegenstanders.

In 1867 is de Franse missionaris, Joseph Seckinger, begonnen met een opvanghuis voor jonge kinderen in Hanzhou. Door ziekte sterven in 1868 veel jonge kinderen. Het gerucht gaat onder de Chinezen dat Seckinger achter deze sterfgevallen zit en in de stad ontstaat een vijandige houding tegen de christenen, en vooral tegen de zendelingen.

Lees het volledige artikel in De Waarheidsvriend van 3 juli 2015.