Rol van de ouders

Het catecheseseizoen is weer begonnen. Predikanten, mentoren en tieners ontmoeten elkaar wekelijks voor kerkelijk onderwijs. Van ouders hoor je echter weinig. Moeten zij niet meer bij de catechese worden betrokken? En hoe dan?

Ds. A.L. Molenaar, predikant van de hervormde gemeente van bijzondere aard in Yerseke, vindt de vraag een beetje suggestief. Kan ik nu echt stellen dat ouders niet zo betrokken zijn? vraagt hij zich af. ‘In mijn gemeente is wel degelijk sprake van betrokkenheid van ouders en kerkenraad. Ze vinden het van groot belang dat hier goede catechese wordt verzorgd. Tijdens het beroepingswerk is dit uitgebreid ter sprake gekomen als een belangrijk onderdeel. Het is een jonge gemeente. Van de 340 leden zijn er 180 onder de 25. Ouders hier sturen hun kinderen en die komen.’

Bij de familie Bal – vader (53), moeder (46), drie zonen (23, 21, 16) en een dochter (11) – werkt het ook zo: je gaat gewoon naar catechisatie. Daar wijkt het gezin niet snel van af, ook niet voor huiswerk. ‘Dat maak je dan zaterdag maar’, houdt mevrouw Bal haar kinderen voor. ‘Die drie kwartier op maandagavond kun je heus wel weg.’ Kan één van de kinderen bij hoge uitzondering een keer niet naar catechisatie, dan lost hun moeder dat niet voor hen op. ‘Bel zelf de dominee maar’, zegt ze dan. Dat werpt een drempel op.

De doopbelofte ‘je kind te doen en te helpen onderwijzen’ houdt voor vader en moeder Bal ook in dat ze hun kinderen naar catechisatie sturen. ‘Dat is er voor hen, het is een voorrecht en dat stimuleren we als ouders.’

Deze vanzelfsprekendheid ten opzichte van catechisatie komt voor mevrouw Bal wel onder druk te staan als de catechese niet goed zou lopen, als de kinderen er niets leren of de orde ver te zoeken is. ‘Daar ligt ook een verantwoordelijkheid voor de kerkenraad. Bij ons speelt dat nu niet. Onze dominee is leraar geweest en ze gebruiken een leuk boekje.’

Lees de volledige tekst in De Waarheidsvriend van 25 september 2015.