Luther en Calvijn en de zondag

Het vierde gebod is een heet hangijzer; het roept meer vragen en moeilijkheden op dan de andere geboden. Dr. W.H.Th. Moehn over hoe Luther en Calvijn het vierde gebod uitleggen.

Wanneer de reformator Maarten Luther spreekt of schrijft over het vierde gebod (in zijn telling het derde gebod), legt hij grote nadruk op de geestelijke sabbat. Hij grijpt daarmee terug op de vroegchristelijke uitleg. Het gaat om het rusten van de zondige werken van het vlees. De geestelijke sabbat beperkt zich dan ook niet tot één dag, maar omvat heel het christelijke leven. Luther legt het gebod in zijn preek over de goede werken (1520) zo uit: ‘Het gaat God er niet alleen om dat wij onze arbeid en handwerk laten rusten, maar veel meer dat wij God in ons laten werken en dat wij niet in eigen kracht werken.’ Hij onderstreept het sola gratia

-karakter van het heil. De geestelijke sabbat tekent het leven van de christen. Elk verdienstelijk karakter is uitgesloten en het leven van een christen is een voortdurende sabbat.