Hoezo, ware liefde wacht?

Vraag: Waar staat in de Bijbel dat je de seksuele gemeenschap moet bewaren tot na de huwelijksdag? Ds. J.A.H. Jongkind zoekt het antwoord.

In de hele Bijbel staat als vooronderstelling van wat goed is dat man en vrouw maagdelijk hun huwelijksdag beleven. Op sommige plaatsen staat het meer expliciet. Ruth 3 is daar een prachtig voorbeeld van. We lezen er hoe Boaz en Ruth hun intimiteit voor het huwelijk niet op het hebben van seksuele gemeenschap uit laten lopen.

In Mattheüs 1:25 staat het. We lezen er van Jozef in zijn omgang met Maria: ‘En hij had geen gemeenschap met haar totdat zij haar eerstgeboren Zoon gebaard had.’

In Genesis 2:24 staat het. We lezen er dat het ‘één vlees zijn’ volgt op wat in Israël de huwelijkssluiting is. ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.’

In Deuteronomium 22:13-21 staat het. We lezen er van een vader die bewijst dat zijn dochter (ondanks dat haar man haar van het tegendeel beschuldigt) als een maagd het huwelijk ingegaan is. Deze vader levert dat bewijs door het bebloede kleed waarop zijn dochter haar eerste huwelijksnacht doorgebracht had voor de ogen van oudsten uit te spreiden. Wij vinden dat nu primitief en geen echt bewijs. Maar het onderstreept natuurlijk wel dat geslachtsverkeer voor het huwelijk de eer van de vrouw aantast. Al spreken boze tongen anders, toch is de Bijbel een vrouwvriendelijk boek.