Samen één dienst

Gezamenlijk optrekken gaat kerkelijk Nederland rond Hervormingsdag goed af. Daarna houden we het graag zoals het is. Toch zijn er soms ‘historische' momenten, signaleert Tineke van der Waal.

Als het gaat om Paulus’ oproep om de eenheid van de Geest te bewaren, zijn Nederlandse christenen niet zijn meest overtuigde volgelingen – om over Johannes 17 maar te zwijgen. Reden waarom hervormd-gereformeerden en christelijke gereformeerden al jaren gesprekken over dit onderwerp voeren. Het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond en de deputaten voor de eenheid van gereformeerde belijders in Nederland van de Christelijke Gereformeerde Kerk zoeken in hun contact naar wegen om tot samenwerking en samenspreking van gemeenten te komen. Diverse gemeenten zijn de afgelopen jaren concreet gestimuleerd toenadering te zoeken. Daarvoor is tijd nodig, maar er ontstaat op verschillende plaatsen daadwerkelijk contact.

Urk is een voorbeeld. Tussen de hervormde gemeente De Bron en de christelijk gereformeerde Ichthuskerk zit inhoudelijk geen verschil, hooguit in aanpak, zegt ds. P. van der Kraan van De Bron, die tevens al jaren voorzitter van het bestuur van het Contactorgaan gereformeerde gezindte (COGG) is. ‘Je kunt je afvragen waarom we in verschillende kerken zitten. Je voelt de pijn van de verdeeldheid. De kerkmuren zullen wel blijven bestaan, wellicht tot de jongste dag. Als je steentjes uit de muur kunt weghalen, moet je dat doen.’