column

Conservatieve zeloten

De SGP zou wel eens progressiever kunnen zijn dan D66 of VVD.

Anderhalf jaar geleden heb ik in deze kolommen aandacht gevraagd voor de partij die zelfs in haar naam nog aangeeft de jaren ’60 te bewonderen. Dat heeft daarna geleid tot een intensieve mailwisseling met een aantal sympathieke vertegenwoordigers van deze partij. ‘Ik ben christen en lid van D66. Dat zal je verwarren’, zo schreef een D66’er. Verwarrend, inderdaad.

Onlangs kreeg ik echter in Trouw steun van de onvolprezen politiek journalist Hans Goslinga. Hij toont overtuigend aan dat D66 zich verhoudt tot de christelijke cultuur als de PVV tot de islamitische. D66 probeert met de ijver der zeloten het laatste restantje christelijk Nederland op te ruimen. In aanvulling op Goslinga zou ik willen beweren dat D66 lijdt aan een gevaarlijke vorm van paranoia: vreemd genoeg zien ze wel wat in de islam. Een stemadvies op D66 uit Turkije, zoals dat een tijdje geleden speelde, spreekt in dit opzicht boekdelen.

Overigens, ook de VVD lijkt de zelotenijver van D66 over te nemen. Het besluit van de doorgefourneerde liberaal Van Aartsen, burgemeester van Den Haag, om vooral niet meer in kerkelijke zaaltjes een stem uit te brengen is ingegeven vanuit een angstvallige poging tot scheiding van kerk en staat.

Maar het is niet ondenkbaar dat deze houding van D66 en VVD snel als ouderwets en conservatief weggezet zal worden. Het is immers niet onmogelijk dat in het langzaam islamiserend Nederland deze partijen minder liefdevol herinnerd gaan worden aan het feit dat staat en religie alles met elkaar te maken hebben. Is het misschien toch de angst daarvoor dat D66 in haar fundamentalistische seculiere ijver in voorheen onbelangrijke zaken, zoals de zondagswet, plots joods-christelijke wortels herkent? Ik wil uiteraard die vriendelijke D66’ers niet blameren, maar helaas zie ik hierin de paranoia van D66 een nog diepere dimensie krijgen.

Een partij als de SGP weet op dit moment al dat kerk en staat niet te scheiden zijn. Deze partij zou haars ondanks daarmee wel eens progressiever kunnen zijn dan D66 en VVD. De houding van die partijen doet denken aan de religievijandigheid in het voormalige atheïstische DDR. Goslinga houdt echter de moed erin: op de metaalkleurige bol in de Fernsehturm in Oost-Berlijn tekende zich als de zon scheen tot leedvermaak van de West-Berlijners een stralend kruis af.

R. Toes