Aan het einde van 2022
Het passeren van een jaargrens is altijd weer een betekenisvol moment, tenzij we de bezinning op alle gebeurtenissen in ons leven en in de wereld uit 2022 laten oplossen in de kruitdamp van het vuurwerk. Een christen zal zoeken zijn leven – in dagen van vreugde, in tijden van diepe nood – te duiden in het licht van Gods spreken en handelen. Zijn trouw komt daarin sterk naar voren. Hij bewaart Zijn eigen werk door crisis en bedreiging heen, ook door verscheurdheid van en dwaling in de kerk. Hij leert ons zegeningen te tellen, ook als ik alleen ben, als ik elke dag pijn lijd, als ik het jaar als donker beleefde. De grond van ons gebed is het, deze trouw van God.
In de erediensten op de laatste dag van het oude en de eerste dag van het nieuwe jaar verinnerlijkt de gemeente woorden uit Psalm 48: ‘O God, wij gedenken Uw goedertierenheid in het midden van Uw tempel.’ Gedenken, dat is niet vluchtig, dat is van harte stilstaan bij wat de Heere gedaan heeft, ooit en tot op vandaag. Zijn goedertierenheid komt tot uiting in vertroosting en vermaning, en kan er zijn dankzij Christus, de Zoon. Bij het opmaken van de balans over een jaar draait het om Hem en om Zijn plaats in mijn leven. Met Psalm 48 gaan we dan veilig, ‘want deze God is onze God, eeuwig en altijd; Hij zal ons leiden tot de dood toe’. De redactie van De Waarheidsvriend wenst alle lezers van harte een gezegend 2023 toe aan Zijn hand.