In de loop van de eeuwen is er veel veranderd aan onze begrafeniscultuur. Nieuwe wet- en regelgeving liggen gereed. Er komen nieuwe manieren van omgaan met de dood en het laatste stukje van onze aardse levensreis. Hoe beoordelen we deze ontwikkelingen in het licht van de Bijbel?
Met de ontwikkelingen worden steeds meer sporen van het christelijk geloof in het publieke en in het persoonlijke leven weggewist. Soms welbewust, soms onwetend. Jonge mensen zijn vaak niet op de hoogte van rituelen en gewoonten zoals die binnen de christelijke gemeente zijn gegroeid. Het is de moeite waard om er samen met hen eens bij stil te staan.
In de negentiende eeuw legde de dichter en Réveilman Willem Bilderdijk daarvoor al een struikelsteen (zie kader): ‘In het verleden ligt het heden, in het nu wat worden zal.’ Die letters moeten goed leesbaar blijven.
Christelijke hoop
‘In het bundeltje van de levenden’ zijn woorden die al eeuwen op elke Joodse begraafplaats staan. Ze komen rechtstreeks uit de Bijbel (1 Sam.25:29), ook al hebben ze wel enige toelichting nodig. Duidelijk is in ieder geval dat voor Joden en christenen – maar het geldt ook voor de op één na grootste godsdienst in ons land, de islam – de dood niet het eindstation van het mensenleven is.
De verwachtingen rond een laatste oordeel en het omgaan met je lichaam zijn heel verschillend en dat gaat ook steeds meer blijken uit de veranderende rouwrituelen en rouwteksten. Het geloof en de hoop dat God Zijn gestorven kinderen bewaart ‘in de bundel van de levenden’ (en niet van de doden!) leeft ondanks de ontkerkelijking nog altijd bij velen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 6 januari 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!