Ambtelijk gezag

Heb je meer gezag omdat je als ouderling of diaken bij iemand aan tafel zit? Dat is nog maar de vraag. Ambtelijk gezag is niet meer vanzelfsprekend, schrijft dr. F.G. Immink: je krijgt het door de wijze waarop je de taak uitvoert.

Het ambt spreekt vandaag de dag niet echt tot de verbeelding. Biedt het ambt een steun in de rug? Als je een afspraak maakt voor een bezoek, dan doe je dat als ouderling, diaken of predikant. Maar als je uiteindelijk aan tafel zit, dan zit je daar wel als mens, als persoon zo en zo. Dan komt het erop aan hoe je overkomt en wat je zegt.

Binnen de gemeente is het ambtelijk gezag van de kerkenraad evenmin vanzelfsprekend. Soms zijn de ontwikkelingen in een bepaald segment van het kerkenwerk al zo ver gevorderd dat besluiten van een kerkenraad worden ervaren als mosterd na de maaltijd.

Of juist andersom: weer die remmende factor van de ambtelijke vergadering. Ontwikkelen we eindelijk iets waardevols voor de jeugd of voor een groep enthousiaste gelovigen en dan trapt de kerkenraad weer op de rem.

Worden kerkenraden door de gemeente ervaren als sturende, richtinggevende, beleid ontwikkelende organen? Of worden kerkenraden juist lam gelegd door interne spanningen, door machtsinvloeden van personen of belangengroepen? In dergelijke situaties is de verleiding groot om te proberen buiten de vergadering om iets voor elkaar te krijgen.

En de vergaderingen van de classis en de synode? Laten we ons nog iets gelegen liggen aan de besluiten van een meerdere vergadering, zoals classis of synode? Het is veelzeggend dat bij geschillen waar de meerdere vergadering een uitspraak doet, een betrokken gemeente of ambtsdrager dat gezag maar moeilijk accepteert en snel geneigd is naar de wereldlijke rechter te stappen. We hebben alle sores rond de kerkscheuring in 2004 nog vers in het geheugen. Wie is de synode dat haar bepalingen gezaghebbend zouden zijn? Tal van gemeenten verwierpen de besluiten van de generale synode als onwettig. Met alle gevolgen van dien.

Lees het volledige artikel in De Waarheidsvriend van 17 april 2015.