Beroepingswerk
Ik wreef me de ogen uit toen ik het las in het interview met ds. J.P. Ouwehand (29 december): De samenwerkende gemeenten van Ilpendam en Watergang – waar ds. Ouwehand kortgeleden intrede heeft gedaan – hebben 35 predikanten benaderd die geen beroep in overweging wilden nemen.
Vijf‑en‑dertig, in drie jaar tijd. De betreffende predikanten bedankten, niet voor een beroep, maar voor ‘het ontvangen van een beroep’. Het is overbodig op te merken dat deze gang van zaken voor de roepende gemeente(n) uitermate frustrerend is en het geloof op de proef stelt.
Het gaat mij niet om de gemeenten van Ilpendam en Watergang. Wie geen vreemdeling in Jeruzalem is, weet dat ook andere gemeenten worstelen met de veranderende, dan wel veranderde instelling ten opzichte van het beroepingswerk. Mij dunkt dat het geestelijke gehalte ervan onder druk staat.
Ik pleit dan ook voor een herbezinning op het beroepingswerk. Wellicht kan het bestuur van de Gereformeerde Bond daar eens een themabrochure aan wijden.
Cees Gooijer, Huizen
In aansluiting op de woorden van prof. Gooijer wijzen we op de brochure ‘Vacant, en dan…? Praktische en geestelijke wenken met het oog op het beroepingswerk’, door het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond uitgebracht, nog altijd verkrijgbaar. Zie www.gereformeerdebond.nl
Redactie De Waarheidsvriend