Betrokken bij alle benoemingen

Ds. P.M. Breugem werd in 1966 hervormd predikant in zijn huidige woonplaats. Hoe zag de relatie tussen kerk en school er destijds, ruim vijftig jaar geleden, uit?

‘Mijn betrokkenheid bij christelijk onderwijs heb ik als roeping ervaren. Toen ik hier predikant werd, was elke predikant bij toerbeurt een jaar voorzitter van het schoolbestuur. Eind 1966 kreeg ik te horen: ‘Nu ben jij aan de beurt.’ Ik hoor het een van de toenmalige hoofden nog zeggen: ‘Je mag af en toe een handtekening zetten.’ Dat is echter heel anders gelopen en anders ingevuld. Ik ben ruim twintig jaar lang voorzitter geweest. Bij alle benoemingen was ik betrokken. Ik overlegde daarover vaak met mijn vrouw, die veel mensenkennis had. Als een nieuw hoofd lesgaf, zaten kerkenraadsleden achterin het lokaal. De kerkenraad vormde het bestuur van de school.

Samen met de secretaris en penningmeester van het schoolbestuur kregen we bij de inspecteur van onderwijs gedaan dat bid- en dankdag onder schooltijd gehouden mocht worden. Zo kostte het de leerkrachten geen vrije middag. Die speciale dienst om kwart voor elf is er nog altijd.’ 

Geestelijk belang

‘Toen in Barneveld nieuwe woonwijken gebouwd werden, kwam het punt van scholenbouw in het vizier. Wij werden op het gemeentehuis uitgenodigd, waar geopperd werd om te fuseren met de bestaande protestant-christelijke scholen, maar wilden daar niet op ingaan ter wille van onze identiteit. In iedere nieuwbouwwijk kon een school van hervormde signatuur gevestigd worden, en dat stemt dankbaar. Deze scholen bloeien nog tot op de huidige dag.

In 1987 ben ik ermee gestopt. Ik heb wel als eis gesteld dat er een lid van de kerkenraad in het schoolbestuur zat. Dat vond ik uitermate belangrijk. Ik heb altijd het besef gehad dat ik er als predikant anders in stond dan de andere bestuursleden. 

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 15 juni 2017.