Bewogen met je buren
Voor een christen is het belangrijk om op de hoogte te zijn van wat er speelt in je woonplaats. Wie die zaken in gebed brengt, merkt dat er bewogenheid komt voor de buurt, het dorp en de stad.
Het gebeurt tijdens een van mijn eerste Open Doorsreizen naar de vervolgde kerk. Ik geef een week les aan een grote groep pastors in een streng islamitisch land. Ze komen van heinde en ver en zijn heel blij om een paar dagen uit hun gespannen situatie weg te kunnen. We beginnen de week met een dag van gebed, waarbij de grote groep in kleinere groepjes uit elkaar gaat om met elkaar te bidden. Ik word gevraagd om de groepen langs te gaan om met en voor hen te bidden. Als ik hun vraag waar ik voor zal bidden, verwacht ik dat ze gebed vragen voor hun gezin, hun kerk of hun eigen moeizame situatie. Maar tot mijn verrassing zeggen ze: ‘Bid voor ons dorp, voor onze stad.’
Dat gebeurt niet alleen bij die eerste groep. Ik bid op ieders verzoek de hele dag voor kleine dorpjes of grote steden. Na afloop van die gebedsdag ben ik diep geraakt door de enorme bewogenheid van deze vervolgde gelovigen: ze bidden hartstochtelijk voor het dorp of de stad waar ze wonen, ook al moeten hun dorpsgenoten niets van hen hebben. Terug in eigen land vraag ik me af wanneer ik zelf zowel thuis als op de preekstoel hartstochtelijk bid voor de plaats waar ik woon.
Geografie belangrijk
Een bijbelgedeelte dat duidelijk tot gebed voor de stad oproept, is Jeremia 29. Daar schrijft de profeet namens God een brief aan de Joden die in Babel in ballingschap zitten. God leert hun in deze brief op welke manier ze daar mogen leven. Dan klinken er voor hen en voor ons verrassende opdrachten van God voor een leven als gelovige in een niet-gelovige samenleving. Mij vallen drie dingen op in Gods brief aan de ballingen.
Om te beginnen benadrukt God twee keer dat ze daar nu wonen, omdat Hij hen daarheen gevoerd heeft (vs.4,7). Het is dus Gods bedoeling dat ze daar wonen. Ze zijn daar niet toevallig. Dit betekent ook voor ons dat als we geloven dat God ons leven leidt, we niet voor niets wonen waar we nu wonen.
Natuurlijk zijn er allerlei menselijke factoren aan te wijzen waarom we nu hier wonen. Maar geloven we niet dat God daar doorheen aan het werk is om ons te brengen waar Hij ons hebben wil? Het land waar je leeft en de plaats waar je woont zijn belangrijk voor God. Iemand zei eens: in het leven van een christen is geografie net zo belangrijk als theologie.
God leidt ons leven en daar hoort een door Hem bepaalde woonplaats ook bij. We wonen hier niet zomaar en we zijn niet toevallig in deze woonplaats een gemeente van Christus.
Meebouwen
Het tweede wat me opvalt in Gods woorden tot de ballingen in Babel, is dat Hij zegt: ‘Wortel waar Ik je heb geplant.’ In vers 5 en 6 gaat het over huizen bouwen, tuinen aanleggen, kinderen uithuwelijken en opa en oma worden. God vraagt hen niet om zich terug te trekken in hun eigen kring of zo ver mogelijk weg te blijven van hun ongelovige omgeving.
Integendeel: God wil dat ze meebouwen aan die samenleving en zo als een zoutend zout in Babel zijn. In vers 7 vat de brief dat samen met de woorden: ‘Zoek de vrede voor de stad….’ Hoe konden zij in die tijd in Babel – en kunnen wij in onze tijd in ons eigen dorp of stad – leven tot eer van God? Door bewust te investeren in de mensen met wie we samenleven in de straat of wijk, door betrokken te zijn bij wat er om ons heen gebeurt en door het goede te zoeken voor ons dorp of onze stad.
Laten we onze omgeving tot bloei brengen, de ander helpen groeien. Ik heb daar bij de vervolgde kerk mooie voorbeelden van gezien. Zo geven kerken bijvoorbeeld lees- en schrijfcursussen aan kinderen en volwassenen die niet naar school kunnen en gebruiken ze kinderbijbels om te oefenen. In onze situatie kun je denken aan je inzetten voor de voedselbank of aan vrijwilligerswerk in een verzorgingshuis in de wijk. We kunnen fietsen met verstandelijk beperkte mensen, koken met een woongroep, enzovoorts. Laat de agenda van de kerk het meedoen in de samenleving niet in de weg staan! Wees creatief in het brengen van vrede en bloei voor je wijk- of dorpsgenoten.
Gebedswandeling
Het derde wat de brief van God dan zegt, is hoe dit ‘brengen van vrede’ begint: ‘Bid ervoor tot de Heere.’ Waarom begint het met bidden? Omdat bidden bewogen maakt. Als je langere tijd bidt voor je buren of je straatgenoten, is het onvermijdelijk dat je met andere ogen naar hen gaat kijken. Je leert als het ware met Gods ogen naar de mensen om je heen te kijken. Je raakt oprecht geïnteresseerd in hen en zoekt bewust naar contact. Niet om direct te evangeliseren, maar om hen te zegenen met aandacht, met vriendelijkheid en met gastvrijheid.
Bidden voor je dorp of stad betekent dat je bewust om je heen kijkt en dat wat je ziet gebeuren, biddend bij God brengt. Er zijn verschillende manieren om dit bidden concreet te doen. Zo houden buurtbewoners vanuit de pioniersplek Gebedspost Amersfoort regelmatig een gebedswandeling door de wijk Vathorst. Ik deed daar tot aan mijn verhuizing naar Zuid-Limburg aan mee en ik heb er veel van geleerd. Je loopt langs een school en bidt voor onderwijzers en kinderen. Je komt langs een andere kerk dan jouw kerk en bidt voor deze broeders en zusters. Je gaat langs een huisarts en bidt voor hem of haar en voor de zieken in de wijk. Maar we beleden voor God ook de schuld van de echtscheidingen en van het huiselijk geweld en van de eenzaamheid die er in zo’n wijk is. Plaatsvervangend bidden is ook plaatsvervangend schuld belijden.
Lokale krant
De Bijbel leert ons om concreet te bidden. Jezus vraagt bewust aan de blinde Bartimeus: ‘Wat wil je dat Ik voor je doen zal?’ Ik stel me regelmatig voor dat Jezus die vraag ook aan mij stelt als ik bid of Hij mijn dorp wil zegenen: ‘Wat wil je dat Ik voor je dorp zal doen?’ Dit dwingt je om niet algemeen en vaag te bidden voor je omgeving, maar om man en paard te noemen. Als je wandelend door je dorp of stad bidt voor wie of wat je ter plekke ziet, zit je nooit om gebedspunten verlegen. Vergeet daarbij niet om voor de lokale overheid te bidden, voor burgemeester en wethouders en gemeenteraad.
Een ander advies om bewust en concreet te bidden voor de omgeving waarin God je geplaatst heeft, is om de lokale krant goed te lezen. Of vraag om wat informatie bij mensen die veel weten over wat er in jouw buurt gebeurt. Zelf heb ik contact gelegd met het sociale wijkteam. Ik heb gebeld met de wijkagent. Ik vraag aan de bakker of de slager (als ik de enige klant ben) wat zij zoal zien gebeuren in de wijk. Weet wat er speelt, wat de grootste vreugden in je buurt zijn om God voor te danken en wat de grootste zorgen zijn om God voor te bidden.
Dát zijn de dingen die we al biddend bij God mogen brengen en zo gehoorzamen we die bijzondere opdracht om te bidden voor de stad. Wat er daardoor in de stad zal gebeuren, weet ik niet. Hoe God met onze gebeden omgaat, staat er niet bij. Maar de belofte is dat God onze gebeden hoort en erop reageert. En… de belofte in Jeremia 29:7 is dat als wij biddend de vrede voor de stad zoeken, die vrede van God ook in ons eigen hart en leven zal zijn. Wat je zaait zul je oogsten; wie vrede brengt in zijn omgeving, zal vrede ontvangen in zijn of haar leven. Met die belofte in ons achterhoofd blijven we bidden voor de buurt.
Zoek vrede voor de stad
Zo zegt de Heere van de legermachten, de God van Israël, tegen alle ballingen die Ik uit Jeruzalem naar Babel in ballingschap heb gevoerd: Bouw huizen en woon erin, leg tuinen aan en eet de vrucht ervan, neem vrouwen en verwek zonen en dochters, neem vrouwen voor uw zonen en geef uw dochters aan mannen, zodat zij zonen en dochters baren. Word daar talrijk en verminder niet in aantal. Zoek de vrede voor de stad waarheen Ik u in ballingschap heb gevoerd. Bid ervoor tot de Heere, want in haar vrede zult u vrede hebben. ( Jer.29:4-7)