Bidden is er niet meer bij
Wie niet bidt, gedraagt zich als een mens die in de woestijn een bron dichtgooit. God is de Bron van het leven. Wie achteloos en biddeloos aan Hem voorbijgaat, is aan verdorring uitgeleverd. Het gebed heeft de voorrang, schrijft dr. A. de Reuver,
Als het waar is dat het gebed de voornaamste geloofsdaad is waardoor wij Gods weldaden verkrijgen en dat we zo de schatten van het evangelie opdelven (zoals Calvijn ooit schreef), dan heeft bidden de hoogste prioriteit. Niet vanwege dat bidden zelf, maar vanwege God, die in het gebed wordt aangeroepen en benodigd. Hij wil gebeden zijn.
Dat hebben we niet zelf verzonnen, maar uit Gods eigen mond vernomen. Zonder Hem kunnen wij niets doen. In het gezin niet, in de samenleving niet en evenmin in ons kerkenwerk. Op Zijn bijstand en bezieling zijn we permanent aangewezen. Die bijstand wil de Heere schenken op het gebed. Wie achteloos en biddeloos aan Hem voorbijgaat, is aan verdorring uitgeleverd.
In dit licht is het zonder meer schokkend dat het gebed in onze tijd onder hoge druk is komen te staan. Bidden is er voor het gros van de mensen in onze geseculariseerde omgeving niet meer bij. Wij leven in een gebedsloze, godloze cultuur. Door een complex aan factoren wordt deze teloorgang van het gebedsleven veroorzaakt. Ik noem er enkele.
In de eerste plaats het regime van een zogenaamde wetenschappelijkheid die de hele werkelijkheid reduceert tot wat zichtbaar, telbaar en aantoonbaar is. In dit modernistische klimaat hebben mensen afgerekend met een God die leeft en luistert.
In de tweede plaats wordt dit wereldbeeld, waarin God afwezig is en gewoon overbodig wordt geacht, door de moderne communicatiemiddelen schaamteloos gepropageerd en bijna dwingend opgedrongen. Het leven is maakbaar, God overbodig en bidden achterhaald.
In de derde plaats heeft de demonie van oorlog en terreur de geschiedenis tot zo’n onontwarbaar vlechtwerk van raadsels gemaakt, dat het meer dan ooit onmogelijk lijkt om in deze doolhof God te ontdekken. Waar is Zijn hart, als Zijn hand niet eens valt waar te nemen? Wat heeft bidden voor zin te midden van heel die wirwar aan zinloosheid?