De dingen die mij sinds begin 2020 beziggehouden hebben, zijn niet alleen gerelateerd aan mijn werk op de TU Delft, maar vooral aan mijn persoonlijke omstandigheden. Er is veel gebeurd, en mijn eerste reactie op de vraag hoe ik staande blijf, is dat ik me afvraag of ik wel staande blijf.
Ik ben geopereerd aan prostaatkanker. Zo’n operatie heeft tamelijk ingrijpende consequenties en vervolgens is er de spanning of het echt weg is. Verder is mijn moeder opgenomen in een verzorgingstehuis, omdat ze Alzheimer had. Ze heeft daar corona gekregen en ze is een halfjaar later overleden. Enkele weken later is onze oudste zoon getrouwd.
Blijf ik staande? Er zijn dagen dat ik me behoorlijk neerslachtig voel. Het lijkt alsof veel dingen me bij mijn handen afbreken. Als ik daarop let, weet ik het niet.
Herkomst en zin van ziekte
In de week nadat ik geopereerd ben, werd ik gewezen op een preek over Jesaja 33:17 en 24 en Jesaja 53:4, die ik online beluisterd heb. Die preek ging over de herkomst en zin van ziekte en gebrokenheid, over het uitzicht op het ver gelegen land waar ziekte heeft afgedaan, over de koninklijke Heelmeester Die genezing biedt, omdat Hij onze ziekten op Zich genomen heeft en over de intocht in het land van vrede en gezondheid. We geloven en belijden dat het onze enige troost is dat we in leven en sterven het eigendom zijn van Jezus Christus, maar onder deze omstandigheden raakte de verkondiging van het Evangelie mij bijzonder. Ik weet soms niet hoe ik staande blijf, maar ik weet wel dat God mij vasthoudt.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 11 november 2021.
Neem een jaarabonnement (€ 49,00). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!