Boekbesprekingen
Steef Post en Filip Uijl Volg Mij na. Hoe Asja Germanjoek in de verdrukking Jezus volgde. Uitg. de Banier, Apeldoorn; 175 blz.; € 9,95.
Drie aangrijpende boekjes, zo kunnen we de uitgaven noemen die tot nu toe verschenen in de serie Kroongetuigen. A.B. Goedhart begon met het levensverhaal van ds. Paul Schneider, waarna A. Jobse over het zendingsechtpaar John en Betty Stam schreef (waarom noemt deel 3 de eerdere deeltjes niet, als het om een serie gaat?). Nu ligt Volg Mij na in de winkel, waarin de oud-voorlichter van Friedensstimme, Filip Uijl, en Steef Post het leven tekenen van Asja Germanjoek (1930-1987).
Asja werd in 1930 in Oekraïne geboren, dankzij de Stalin-terreur in een tijd zonder genade, de tijd dat een door honger verteerde man het lichaam van zijn overleden vrouw kookte. Toen ze vijftien jaar was, verliet haar vader zijn gezin, verleid door een zigeunervrouw. Ze werd stiller dan ze al was. Haar zus Galina werd gedwongen in een fabriek in Duitsland te gaan werken, waar een andere krijgsgevangene haar over Christus vertelde. Terug in Loehansk ging Asja met haar zus mee naar huisbijeenkomsten. Nadat ze als zeventienjarige belijdenis deed, volgde ze Jezus, tot de dag van haar dood.
Ook na haar huwelijk met Stepan, voorganger in diverse gemeenten van de niet-geregistreerde baptisten, stelde ze de Heere in alles op de eerste plaats, wat de KGB niet tolereerde. Voortdurend moet ze kiezen tussen de overgave aan God en deelname aan het gewone leven, moet ze zich oefenen in vertrouwen op de Heere alleen. Gevangenschap (vier jaar) en verbanning (drie jaar) naar Siberië voor Stepan volgen. Ook Asja raakt haar vrijheid kwijt omwille van de vrijheid in Christus, omdat ze lid wordt van de Verwantenraad, in 1964 opgericht om informatie over familieleden van gevangenen te verspreiden, de raad waaraan de naam van Lydia Vins verbonden was. Het geheim van het leven van Asja Germanjoek was het gebed. Zo tekenen de auteurs haar als een vergevingsgezinde vrouw, zachtmoedig en liefdevol.
Op zondag 5 juli 1987 wordt Asja begraven, waarbij de dorpelingen op grond van de lengte van de stoet denken dat er een generaal overleden is. Om de vijftig meter staat de stoet stil, wordt er gezongen en in een korte toespraak opgeroepen tot bekering. Het getuigenis van haar zoon op die dag? ‘Ze leerde ons de Schriften.’
Tot haar laatste zucht bleef deze kroongetuige de Heere trouw. Een boekje om zelf te lezen en aan je kinderen cadeau te doen.