Boekbesprekingen
René van Loon Geloven in seizoenen. Over herfst, winter, lente en zomer in geloof en kerk. KokBoekencentrum Uitgevers, Utrecht; 93 blz.; € 12,99.
Een woestijnervaring en een geloof dat op de toppen van de bergen huist, zomaar twee uitersten. Ds. René van Loon (1966) heeft het in Geloven in seizoenen over dergelijke existentiële belevingen. Hij gebruikt alleen geen beelden van ruimte (een dorre zandvlakte of verheffende hoogten) om zijn verhaal mee te illustreren, maar voorstellingen van tijd. De vier jaargetijden (herfst, winter, lente en zomer) worden in dit boek belicht.
Van Loon is als predikant verbonden aan de hervormde wijkgemeente De Samaritaan in Rotterdam. Twee jaar geleden publiceerde hij Lente in de kerk. Deze bundel is nu uitgebreid: de overige drie jaargetijden komen aan bod en er is eveneens aandacht voor het geloofsritme in het leven van de mens.
Om en om (steeds is er eerst aandacht voor de individuele gelovige, dan voor de kerkelijke gemeenschap) worden najaar, winter, voorjaar en zomer verkend: ‘De eigenschappen en de sfeer van de vier jaargetijden zijn namelijk terug te vinden in het geloof. Ook daarin kan er sprake zijn van herfststormen die je Godsvertrouwen op de proef stellen.’ Niettemin kan er ‘nieuwe bloei komen, eerst heel schuchter, zoals het prille groen in de lente’.
De acht hoofdstukken van Geloven in seizoenen vinden hun oorsprong in een reeks preken, die de auteur over deze thematiek heeft gehouden. Ieder part begint met een aantal bijbelpassages, waarna een overdenking in duidelijke punten volgt. Er wordt afgesloten met discussievragen. Dat is nuttig: het geeft de lezer(s), alleen of in groepsverband, stof tot verdere doordenking.
Geloven in seizoenen is positief, actueel en wervend geschreven. Wellicht had de lezer in de hoofdstukken over herfst en winter iets vaker op het eigen aandeel in geestelijke dorheid aangesproken mogen worden. Van Loons insteek is echter vooral het bieden van troost en houvast. Niet voor niets worden de analyses besloten met het zomergeloof, ‘een geloofsleven waarin je vrucht draagt door de verbinding met de Messias, een verbinding die in je hart een enorme blijdschap opwekt’.
Het zou mooi zijn als er een vervolg op dit boek komt, waarin de kring nog breder getrokken wordt, namelijk naar die van de pluriforme Nederlandse samenleving. Een missionair schrijven dat de gelovige en de kerk als hoopvol baken tekent, te midden van de herfst van de 21e eeuw.