Boekbesprekingen
Aad van den Bos De komende koning van Israël. Over het koningschap van Jezus in het koninkrijk van God. Uitg. Boekscout Soest; 154 blz.; € 20,50.
De schrijver, Aad van den Bos, is gemeentepredikant in de Protestantse Kerk en docent godsdienst en geestelijk verzorger geweest. Hij gaat in De komende koning van Israël in op de vraag of het Koninkrijk van God er reeds is, of nog niet. En hoe de relatie tussen dat koninkrijk en het volk Israël is. Hierdoor probeert hij bij te dragen aan een gezamenlijk verstaan van wat er in de Tenach en het Nieuwe Testament wordt gezegd over het Koninkrijk van God en het koningschap van Jezus daarin. Bij de auteur draait het primair om het Koninkrijk van God, daarna pas om de vergeving. Volgens hem is Gods Koninkrijk met de komst van Jezus nog niet gekomen. Want Jezus zal pas koning worden bij Zijn terugkomst in Israël. Het koninkrijk zal namelijk nooit zonder Israël en Jeruzalem als centrum van de wereld kunnen. Het zal geen geestelijk, innerlijk koninkrijk zijn, maar een zichtbaar koninkrijk, met een zichtbare Joodse koning in Israël, op de troon van vader David.
De auteur gaat ook uitgebreid in op de leer van de verzoening. Hij stelt terecht dat door de zonde van één mens, Adam, alle mensen na hem in zonde worden geboren. Daarom moest er een losprijs worden betaald. Die prijs zou Jezus hebben betaald met Zijn gehoorzame leven. Zijn zondeloze leven gaat volgens hem gelden voor het zondige volk. Omwille van wat Jezus gedaan heeft, spreekt God Zijn volk vrij. Met dit offer zou Jezus hebben voldaan aan Gods rechtvaardige eis. Gelukkig zegt hij op pagina 69 wel dat Jezus Zich niet alleen in Zijn leven geofferd heeft, maar ook in Zijn sterven. Maar Zijn kruisdood zou vooral hebben plaatsgevonden om ons te verlossen van de macht van de zonde om daardoor te kunnen leven naar Gods geboden. Het doel van de verzoening zou volgens de auteur zijn ‘dat wie in Hem geloven gelijkvormig aan Hem naar Gods geboden leven’. Als ‘rechtvaardigen’ zouden zij dan ook niet langer zondaren blijven, hoewel ze nog wel zonde kunnen doen. Dit is anders dan Luthers adagium simul iustus et peccator (rechtvaardig en zondaar tegelijkertijd). Dat Jezus door Zijn kruisdood de toorn van de Vader over de zonde stilde, komt helaas niet ter sprake. Dat we bevrijd worden uit de macht van de zonde, is zeker een doel van de verzoening, maar door dit eenzijdig te benadrukken dreigt het anselmiaanse element te vervagen. Al met al heb ik in de kantlijn zeker zoveel vraagtekens als uitroeptekens gezet.