Boekbesprekingen
Wolter Rose Hij is goed, hij is de Koning. De profeet Zacharia, de Hebreeuwse taal, het Evangelie en Gods glorie. Uitg. Van Wijnen, Franeker; 319 blz.; € 19,95.
Het is een gevarieerde bundel die Wolter Rose heeft samengesteld. Hij is hoofddocent Semitische Talen en Culturen aan de Theologische Universiteit te Kampen. Het wegvallen van activiteiten tijdens de coronacrisis gaf hem de gelegenheid een bundel samen te stellen met artikelen die hij in de afgelopen vijfentwintig jaar heeft geschreven. Hiermee verdwijnen die artikelen niet in de vergetelheid en bereiken ze een grotere lezerskring.
Deel 1 gaat over het boek Zacharia en de Messiaanse verwachting in het Oude Testament. Een opvallende stellingname is dat de vertaling ‘Spruit’ in Zacharia 3 en 6 niet correct is. Het Hebreeuwse woord duidt geen onderdeel van een plant aan, maar gewas, vegetatie of begroeiing.
Het tweede deel benadrukt het belang van de bestudering van de Hebreeuwse taal. Een van de hoofdstukken draagt de titel ‘Heilige Schrift of Heilige Vertaling?’ Een voorbeeld waarmee het pleidooi onderstreept wordt, is de zegen in Numeri 6. De meeste vertalingen gebruiken de aanvoegende wijs (‘zegene’), maar sommige predikanten kiezen voor de stellende wijs (‘zegent’). Rose kiest beargumenteerd voor de eerste benadering. Als docent Hebreeuws geeft hij ook een toelichting op zijn eigen didactiek.
Deel 3 handelt over Evangelie en seksuele diversiteit. Het onderwerp ‘homo’s en lesbiennes’ raakt Rose zelf en hij doet sinds 2006 actief mee in de meningsvorming in christelijke kring. Terecht geeft hij aan dat christenen een hogere identiteit hebben dan hun seksuele geaardheid. Hij maakt onderscheid tussen het Homo-script en het Samen-met-Christus-script. Ook schrijft hij: ‘Uiteindelijk heb ik besloten dat Gods spreken in de Bijbel over seksualiteit in het algemeen en homoseksualiteit in het bijzonder duidelijk maakt dat het tegen de wil van God ingaat een seksuele relatie met een partner van hetzelfde geslacht aan te gaan.’ De argumenten en redeneringen van hen die tot een tegenovergestelde conclusie komen, hebben hem niet kunnen overtuigen. ‘Als ik de Bijbel lees, wil ik zeker weten dat ik de stem van God hoor, niet een echo van de cultuur waarin ik leef.’
Het vierde en laatste deel gaat in op het Evangelie en Gods glorie. Daarbij besteedt hij veel aandacht aan het werk van Jonathan Edwards. De bundel bevat uiteenlopende onderwerpen, maar voor Rose vormt het laatste hoofdstuk de kern: ‘… alleen als je het over God hebt, Jhwh, de God van Israël, de Vader van Jezus Christus, kun je werkelijk van ‘glorie’, ultieme grootheid, spreken.’ Het is indrukwekkend dat vijfentwintig jaar studie en wetenschap hierop uitloopt.
M.J. Paul, Ede