Boekbesprekingen
Eginhard Meijering Brieven aan mijn kleinkinderen. Geef het christelijke geloof een kans. Uitg. E.P. Meijering; 103 blz.; € 15,95.
Eginhard Meijering is theoloog, maar tegelijk vader en grootvader. Hij is bezorgd dat zijn kleinkinderen niets meer met het Evangelie hebben. Hij schreef een klein boekje, getiteld Brieven aan mijn kleinkinderen. De ondertitel (Geef het christelijke geloof een kans) is veelzeggend. Je proeft het gunnende karakter, het verlangen dat zijn kleinkinderen nog iets met God hebben, dat het geloof in Hem niet bij een vaag gevoel zal blijven dat er misschien meer is tussen hemel en aarde. Hij signaleert dat er bij de kinderen geen kerkelijke band is, hoewel ze wel een christelijke school bezocht hebben.
Zelf heeft hij de kaalslag in de kerken meegemaakt. Aan de ene kant past de kerk zich aan qua stijl of taalgebruik aan de tijd, maar voor de inhoud van het christelijk geloof heeft men niet werkelijk belangstelling meer. Dat is de realiteit waarin zij opgroeien.
Bij het gereedkomen van het boekje in 2019 zijn de kleinkinderen zes en acht jaar oud. Na een inleidend hoofdstuk waarin hij de kinderen persoonlijk aanspreekt op de vraag wat ze verwachten kunnen, behandelt hij daarna in twaalf hoofdstukken een aantal vraagstukken of thema’s. Aan de hand van meestal een gebeurtenis uit zijn eigen leven (bijvoorbeeld belletje trekken en ontdekt worden) kaart hij een thema als liegen aan, de lijnen doortrekkend naar de grote problemen zoals waar mensen tijdens de Tweede Wereldoorlog voor kwamen te staan. Zo komen thema’s aan de orde als: waarheid (zijn wonderen waar?), brutaliteit (lief gevonden willen worden), uitblinken (God dienen), jaloezie (naastenliefde) en eerlijk delen (opkomen voor gerechtigheid).
Het zijn vrij algemene thema’s waarbij de diepgang van het geloof nog weinig aan de orde komt. Over deze thema’s willen de kleinkinderen best nadenken, maar de liefde van God en het werk van de Heere Jezus klinkt nog mager door. Over de evangeliën sprekend: ‘Als je daar één bladzij van gelezen hebt, denk je misschien: die verhalen klinken mij erg vreemd in de oren, maar de man over wie het gaat bedoelt het kennelijk erg goed, wat dat betreft zou die wel een voorbeeld voor me kunnen zijn.’
In latere hoofdstukken wordt het toch serieuzer. Daar gaat het bijvoorbeeld over: Kun je tegen kritiek? Wat is zonde? Wat is onze dienst aan God waard? gezag, zonde en laatste oordeel, en eeuwig leven. Hij gaat op een eerlijke wijze het gesprek met zijn kleinkinderen aan. Ze krijgen veel mee om over na te denken. Hij probeert uit te leggen en gelijk jaloers te maken. Iets om zelf over na te denken: wat laat ik achter?
M. Aangeenbrug, Apeldoorn