Christelijk leiderschap

Bewogenheid met kerk en maatschappij en de intieme omgang met God kenmerken het dienend leiderschap in de Nadere Reformatie, schrijft ds. J. Harteman.

Behalve door de Reformatie is de geestelijke en kerkelijke positie van hervormd-gereformeerde gemeenten ook bepaald door de Nadere Reformatie. Deze beweging had een ijver voor de doorwerking van de reformatorische beginselen in het volksleven. De vertegenwoordigers verweerden zich tegen vervlakking door het geven van geestelijke leiding in de prediking. Hun prediking was bevindelijk en onderscheidend met een pastorale spits.

Scherp reageerden de predikanten op de dode orthodoxie. Zij zagen de tweespalt tussen leer en leven. Het beleden geloof diende beleefd te worden. De leer was wel gereformeerd, maar in het dagelijks leven was daar niets van te merken. Daarom drongen zij aan op de persoonlijke omgang met God.