Dichteres Inge Lievaart (1917-2012) leefde van de christelijke hoop. Op veel verschillende manieren blijkt dat uit haar poëzie.
Inge Lievaart heeft altijd in de luwte geleefd en gewerkt. Na het overlijden van haar moeder nam zij als negentienjarige de zorg voor het gezin op zich. Overdag was ze druk, maar in de late uren kon zij zich uiten door te schrijven. Aanvankelijk gebruikte ze veel woorden voor haar poëzie, maar op den duur leerde ze zich beperken – en toen toonde zich de meester.
Water
Een aantal van haar gedichten werd getoonzet, en in het Liedboek (1973 en 2013) zijn ook een paar liederen van haar hand opgenomen. In haar gedichten zien we vaak bijbelse thema’s en symbolen, evenals persoonlijke ervaringen en emoties. Het water komt nogal eens terug in haar gedichten, en dat is geen wonder als we weten dat ze op Texel werd geboren en het grootste deel van haar leven in Scheveningen heeft gewoond. In een aantal gedichten is het water verbonden met Pasen, het heilsfeit dat haar hoop bood.
De nieuwe mens
Christus ging als eerste
waar het water stond,
waar de diepte heerste
schiep Hij vaste grond.
Christus trok als eerste
door de doodsjordaan,
wat als scheiding heerste
kan niet meer bestaan.
Lees de volledige tekst van dit en andere paasgedichten in De Waarheidsvriend van donderdag 6 april 2023. Neem een jaarabonnement (€ 53,-). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!