Christus bindt samen
Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, (...) door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede. Efeze 4:1-16
In deze wereld, verscheurd door oorlog en conflicten, verlangen we naar vrede en harmonie, naar gemeenschap met God en met elkaar. Die tijd zal eenmaal komen, maar nu al mag de christelijke gemeente een voorafschaduwing van die tijd zijn.
Zo wordt duidelijk in de brief die Paulus aan de christelijke gemeente in Efeze schrijft. In die gemeente kwamen twee totaal verschillende werelden samen, namelijk die van Joden en heidenen. Beide groepen mensen wilden voorheen niets met elkaar te maken hebben. Nu vormen Joden en heidenen samen één gemeenschap, samengebracht, verzoend door het geloof in de Heere Jezus Christus met God en met elkaar.
Harmonie
Zo wordt in de gemeente van Efeze de harmonie zichtbaar die God Zich voor heel Zijn schepping heeft voorgenomen. De gemeente is daardoor een teken van ‘de volheid van de tijd waarin God alles in Christus bijeen zal brengen’, waarover Paulus in het eerste hoofdstuk schrijft. Zij is een voorafschaduwing van de grote toekomst, die de apostel Petrus in Handelingen 3 aanduidt als ‘de tijden waarin alle dingen worden hersteld’.
Dat geldt niet alleen voor de gemeente in Efeze, maar ook voor de gemeente waartoe wij behoren. Alleen is het de vraag in hoeverre dat in onze tijd zichtbaar wordt. Zeker, ook onze gemeenten bestaan uit mensen van allerlei slag. Er zijn ook nu van die momenten dat je iets proeft van de volheid, die komen zal. Toch is er ook nog heel veel onvolmaakt. Het is geen troost dat het in de tijd dat Paulus zijn brief schreef niet anders was. Zijn brief is nu echter ook voor ons het middel om de weg te wijzen van de gemeente als volle gemeenschap, zoals de Heere die voor ogen staat.
Groei
Wat is ervoor nodig? Het is duidelijk dat Christus en de gemeenschap met Hem daarin een cruciale plaats heeft. Hij is het Die ons samenbindt en Hij zal dat ook altijd moeten zijn. Daarom is het van belang dat de gemeente als geheel en de individuele gemeenteleden in de relatie met Hem groeien.
Om duidelijk te maken wat hij daarmee bedoelt, maakt Paulus een vergelijking met de groei van een kind naar volwassenheid. Er is namelijk een groot verschil tussen die twee. Een volwassen man is veel sterker dan een kind. Een kind is machteloos. Hoe kleiner het is, hoe machtelozer. Zo is het ook in het geloof. Als je niet groeit in de leer en in de kennis van Christus, dan laat je jezelf heel makkelijk meenemen door wat anderen zeggen. Dan is het risico heel groot dat je Christus kwijtraakt. Daarom moet je groeien in de geloofsgemeenschap/relatie met Christus en daarin volwassen worden.
Vertrouwen
Dit alles staat niet in contrast met de woorden van de Heere Jezus dat je moet worden als een kind. Dat duidt erop dat je het vertrouwen in de Heere hebt zoals een kind vertrouwt. Als je dat vertrouwen hebt, dan ga je jezelf ook meer aan de Heere Jezus vastklampen en in Hem groeien. De kennis van Hem wordt groter en de relatie dieper. In die intieme relatie word je gevormd, niet het minst omdat de Geest daarin meekomt, zodat je steeds meer op Hem gaat lijken. Dat laatste is noodzakelijk, want zo kan de eenheid door de liefde in de gemeente steeds meer vorm krijgen.
Ziet u er ook zo naar uit? Het is alles uit Christus. Onderzoek de Schriften, want die zijn het die van Hem getuigen. Houd aan in de gebeden. Zoek Hem in het dagelijks leven na te volgen. Groei zo in de feitelijke en de bevindelijke kennis van de Heere. Doe dat persoonlijk, maar ook gezamenlijk. Dan zal Zijn kracht in ons overvloeien. Dan zullen wij de gaven ontvangen tot opbouw van Zijn gemeente.
In de gemeenschap met Christus zal de gemeente groeien naar de volheid die God voor ogen staat. Wat heerlijk als dat hier al wordt ondervonden, ook al is het hier altijd ten dele. Zo mag hier al iets worden geproefd van hoe de gemeenschap met God en met elkaar ten volle zal zijn.