De verzoening verkondigen blijft noodzakelijk (6)
De dood tenietgedaan
Het is wel het ‘Vergeten Evangelie’ genoemd: de betekenis van Christus als Overwinnaar over de machten van de zonde, de dood en de duivel. Dat heerlijke aspect van Christus’ werk kan echter alleen werkelijk Evangelie zijn in het kader van de verzoening door de Hogepriester.
De mens is niet ‘slechts’ zielig en heeft daarom hulp nodig, maar zondig en heeft daarom verzoening nodig.
Bevrijding
Nu we inmiddels aan het zesde voorbeeld van de serie teksten over de rijkdom en reikwijdte van de verzoening toe zijn, is het hoog tijd het lied van de brief aan de Hebreeën te laten zingen. Hebreeën 2:14-15 spreekt niet direct over verzoening, maar juist over bevrijding. Het is één grote lofzang op de Hogepriester Jezus Die in het hemelse heiligdom dienst doet. Dat is de kern van de brief, die eigenlijk een preek is (Hebr.8:1).
Preken over verzoening is het werk van de hemelse Hogepriester tonen. Hij is in actieve dienst, juist op grond van Zijn volbrachte werk. Zo zou Zijn voorbede, Zijn pleiten bij de Vader ook een facet kunnen zijn in het kader van de veelzijdige verkondiging van de verzoening (Hebr.7:25).
Gods offensief
Nu komt dus een ander facet aan de orde, namelijk de bevrijding uit de gevangenis – zeg maar gerust dodencel – waarvan de cipier, de duivel, heer en meester lijkt te zijn. Over deze tekst preken geeft weer een geheel eigen licht over de kerstdagen. Jezus is vlees en bloed deelachtig geworden als de Mens van Psalm 8, het Koningskind dat Knecht werd, voor korte tijd minder dan de engelen. Waarom? Om de dood te proeven (Hebr.2:9). En dat met het oog op de kinderen. Het is een duizelingwekkende boodschap. De incarnatie staat in het kader van Gods offensief, aangekondigd in en begonnen vanaf de moederbelofte.
Het zingen van dit lied blijkt hét medicijn te zijn tegen alle ingezonkenheid en moedeloosheid die in deze brief ter sprake komen. Je zult de kerkgang en je Bijbel maar moe zijn… Als we het preken over verzoening niet meer als lied kennen, dan zal op een gegeven moment de stem van het Woord zwijgen en ondergaan in alle tegenstemmen.