De Waarheidsvriend na 1970

In ´De Waarheidsvriend´ vinden we in de jaren 1970 geen kwinkslagen, zoals die eerder wel geregeld voorkwamen, schrijft dr. W. Verboom.

Het bericht verspreidt zich als een lopend vuurtje: de grote kerk in Hilversum is afgebrand (3 december 1971). Veel mensen schrikken van het schokkende bericht. Zo’n monumentaal gebouw, het ‘huis des Heeren’ is in de as gelegd. De Waarheidsvriend is er vol van.

Hoe moet het nu verder met de gemeente in Hilversum? Handen worden ineengeslagen. Er volgt een landelijke actie en de kerk wordt herbouwd.

Ik heb hier vaak aan moeten denken bij het lezen van de Waarheidsvrienden in de jaren zeventig. Het verging de Hervormde Kerk figuurlijk als de kerk in Hilversum. Het gebinte van de kerk werd door een vuur van dwaalleer aangetast. Hier hielpen geen acties, maar alleen terugkeer naar het Woord van God. Dat is het waartoe Het Getuigenis in 1971 opriep.

De Gereformeerde Bond (GB) belegt in datzelfde jaar een landelijke bijeenkomt ‘vanwege de nood der tijden.’ De jaren zeventig vormen een periode waarin de kerk op haar grondvesten schudt. Nieuwe leiders trekken de regie naar zich toe en hanteren de kerkorde van 1951 om tot een totaal ander soort van kerk te komen. De Waarheidsvriend als podium van de Gereformeerde Bond laat zien dat het hoofdbestuur (HB) midden in de kerk wil staan, met alle spanningen van dien.