De zingende Borg
En toen zij de lofzang gezongen hadden, vertrokken zij naar de Olijfberg. Mattheüs 26:30
Er zijn van die momenten dat het huilen je nader staat dan het lachen. Dat je liever zwijgt dan zingt. We kunnen ons erover verbazen dat Jezus aan de vooravond van Zijn lijden zíngt. Hoe is dat mogelijk? En wat zegt ons dat?
Het beslissende uur komt voor de Heere Jezus snel dichterbij. Het uur dat door God de Vader is vastgesteld, waarin Jezus de hoge prijs zal gaan voldoen die in de schuldbrief van al de Zijnen staat. Wat is dat onnoemelijk zwaar voor Hem. Hij ziet die vloedgolf van de toorn van God tegen de zonde van heel het menselijk geslacht op Zich afkomen. Wat zouden we het ons goed kunnen voorstellen dat de Heere Jezus nu zou zwijgen, in somberheid gehuld. Dat zou niemand Hem kwalijk kunnen nemen. Maar nee. Hoor eens: de Heiland gaat zingen, Hij zingt een lofzang op God, Zijn Vader.
Dat Hij zingt
Dat is al zo bijzonder: dát Hij zingt. Uitgerekend nu, nu de schaduw van het kruis steeds nadrukkelijker over Zijn levensweg valt. Hij gaat naar buiten als het Lam van God, Dat geslacht wordt. En juist nu gaat Hij zingen.
Hij zou hebben kunnen vluchten, net als Zijn discipelen. Maar, nee: lofprijzend vervolgt Hij Zijn weg, geeft Hij Zich helemaal over aan de weg die Zijn Vader met Hem gaat. Hij zingt Gods lof, om zo ook zingend de straf te dragen die ons de vrede aanbrengt, en om aan de Vader de lof te betalen die ik verschuldigd ben.
Wat Hij zingt
En wát zingt de Heere Jezus dan? Hij zingt de lofzang. Daar verstaan de Joden onder: de Psalmen 113-118. Dit zijn de psalmen die gezongen werden bij de Pascha-viering. Dat lijkt niets bijzonders. Alle Joden deden dat immers. Maar als twee hetzelfde zingen, is dat nog niet hetzelfde. Hier zingt de Dichter Zijn eigen lied. Christus Zelf zingt door de psalmdichters heen. Ze werden bij het dichten immers door Zijn Geest geïnspireerd. Zo weet de Heiland vanuit Zijn eigen psalmen: het gaat door het lijden heen naar de heerlijkheid van God. Wat geeft Hem dat een innerlijke kracht!
Mag ik eens vragen: hebt u persoonlijk geleerd om met Christus mee te zingen? ‘In de psalmen kijk je Gods heiligen in het hart’, luidt een bekende uitspraak. Dat is waar. Maar vóór alles kijken we in de psalmen Christus in het hart. Door de Heilige Geest leer ik de psalmen zingen met het oog op Jezus en vanuit Jezus. Mijn klachten tot God, mijn moeiten en vragen, mijn schuld en zonde zing ik uit, waarvan Hij de diepte heeft gepeild. Mijn verlossing zing ik uit, waarvan Christus de grond en de inhoud is. Mijn dankbaarheid zing ik uit, in verbondenheid aan Hem Die het dankoffer in levenden lijve is.
Hoe Hij zingt
Zie op Jezus en let er ook op hóé Hij zingt. Wat zingt Hij zuiver. Bij ons is het maar al te vaak onzuiver. Ons eigen ‘ik’ zit er nog zo vaak tussen. Maar al te vaak bedoelen we onszelf. Daarom zingen we ook zo vaak met reserves en onderbreken we de lofzang. Ga naar Hem toe Die als Borg in plaats van de Zijnen zingt, om ook hun verkeerde zangmotieven te verzoenen, maar Die ook vóórzingt, als Koorleider van Zijn volk. Zo gaat Jezus al zingend naar de Olijfberg. Zo voor het oog gaat Hij Zijn onheil tegemoet. Maar Hij gaat onvoorwaardelijk om zo het heil te verwerven voor al de Zijnen. Ga maar achter Hem aan. Ook als uw levensweg zo moeilijk is. Als de schaduwen van de dood zichtbaar worden. Een andere toevlucht is er niet. Buiten het geloof in Hem kom je voor eeuwig om. Maar in Hem is het leven tot in eeuwigheid.
Een zingende kerk
In een wereld vol oorlog, geweld, verwarring en pijn mag er een zingende kerk zijn. Die kerk verheft zich niet boven de wereld en sluit zich niet af voor haar ellende, maar mag het wel als een machtig geloofsgetuigenis doorgeven: ’k zal Zijn lof zelfs in de nacht zingen, daar ik Hem verwacht. Christus zong in de nacht van Zijn lijden, opdat allen die in Hem geloven eeuwig zingen van Gods goedheid. Hebt u zo van Hem zingen geleerd? Zing dan mee.