Dertigers in het vizier

De aanwezigheid van dertigers in de kerk is geen vanzelfsprekende zaak, schrijft ds. J. van het Goor in Zien we de dertigers?. ‘Deze generatie dreigt steeds minder met kerk en geloof bezig te zijn.’ Esther Visser gaat in gesprek met de auteur.

Wat was uw motief om dit boekje te schrijven?

‘De aanleiding dat dit boekje door mij geschreven is, is bijzonder en heeft een zwarte rand. In eerste instantie was door de redactie van de Artiosreeks hiervoor mijn vriend en collega ds. J. Flikweert gevraagd. Helaas overleed hij plotseling, in januari 2014. Geruime tijd daarna kwam de vraag bij mij te liggen. Het feit dat de wijkgemeente die ik in Rijssen mag dienen voor een groot gedeelte uit dertigers bestaat en ik de zorg over dit deel van de gemeente herken, gaf mij moed om aan het schrijven van dit boekje te beginnen. Niet om negatieve dingen over deze doelgroep naar voren te kunnen brengen, maar juist met het doel wegen te zoeken om de dertigers meer te betrekken bij kerk en geloof.’

Gat in de kerk

‘Ik heb ontdekt dat zij helemaal niet onwillig zijn maar dat er zo ontzettend veel van hen gevraagd wordt, waardoor het geloof, maar zeker de kerk en haar activiteiten op zondag en door de week, er gemakkelijk bij inschieten. Als dit boekje aanleiding mag zijn en handreiking mag bieden tot verandering, ben ik daarvoor dankbaar.’

Hoe verklaart u het dat de laatste vijf jaar er meer dan voorheen over ‘de dertigers’ gesproken wordt?

‘Dertigers zijn er uiteraard altijd geweest. Uit onderzoeken blijkt dat dertigers niet steeds hetzelfde zijn geweest. Wie de dertigers van nu vergelijkt met de generatie van hun ouders toen zij dertigers waren, ziet dat de generaties nogal verschillen. Overigens hebben we het over een vrij brede leeftijdscategorie van 28 tot 42 jaar, te onderscheiden in vroege en late dertigers. Voor deze gemeenteleden is niets vanzelfsprekend; ze maken bewuste keuzes.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 12 januari 2017.