Waarover kerken en christelijke geloofsgemeenschappen ook van mening verschillen, niet of nauwelijks over de overtuiging dat het goed is om jaarlijks in verwondering en dankbaarheid stil te staan bij de komst van Christus in onze wereld. Wat kunnen we daarin over kerkgrenzen heen van elkaar leren?
Het kerstfeest wordt wereldwijd door christenen van allerlei komaf gevierd. Natuurlijk gebeurt dat niet overal op dezelfde manier en zelfs niet op dezelfde datum. Elke christelijke traditie legt zo haar eigen accenten – niet alleen als het gaat om rituelen en praktijken, maar ook als het gaat om de theologie van kerst. Dat is niet per se verkeerd. Het is veeleer historisch zo gegroeid en misschien mogen we daar dus een blijk van Gods voorzienigheid in zien – of, zoals Paulus schrijft, van de veelkleurige wijsheid van God die in de christelijke gemeente openbaar komt (Ef.3:10).
Kerst-ening
Weliswaar is er ook veel kaf onder het koren als het om de viering van kerst gaat. Het feest leent zich immers bij uitstek voor vermenging met heidense elementen. Dat is altijd al zo geweest, al vanaf het ontstaan van kerst in het Romeinse Rijk. Ook ten tijde van de Germanen vond vermenging plaats met heidense gebruiken.
Toch heeft het eigenlijke kerstfeest zich tegen die gebruiken in (of juist daarop ‘liftend’) doorgezet, en zijn culturen er letterlijk door ge-kerst-end. Er valt het nodige te leren van de manieren waarop dat gebeurd is, en ook van de manieren waarop kerst vandaag in andere christelijke tradities beleefd en beleden wordt.
"*" geeft vereiste velden aan