Dr. A. Noordegraaf was allereerst christen, daarna hervormd en dan pas bonder

'Ik houd van nauwgezette exegese. Wat niet in de tekst staat, predik ik niet. Wat er wel staat, breng ik zo dicht mogelijk bij de gemeente. En dan mogen duidelijke lijnen naar vandaag niet ontbreken,' zei dr. A. Noordegraaf eens.

A.J. Terlouw, oud-staffunctionaris van de HGJB, schetst in dit artikel een beeld van deze ‘leermeester’. 

‘Het Evangelie is niet alleen een zaak van het hart, maar evenzeer van het volle leven van elke dag! Maar dat zul je herkennen, bij de HGJB gaat het ook om de vertaalslag.’ Deze woorden sprak dr. A. Noordegraaf na afloop van een conferentie van alle hervormd-gereformeerde bonden in De Schakel in Nijkerk, anno 1987. Het was eén van de weinige keren dat ik hem persoonlijk ontmoette.

Verkenner

Wie verder zoekt naar een typering van dr. Noordegraaf, kan terecht in het afscheidsinterview in het tijdschrift Wapenveld waaraan hij vele jaren als redacteur was verbonden (Jaargang 51, nummer 1, februari 2001):

‘(…) Noordegraaf registreerde wat er om hem heen in de kerkelijke en maatschappelijke wereld gebeurde. Als een verkenner, een seismograaf. Hij leverde daar zijn commentaar op. Noordegraaf heeft altijd tot de hervormd-gereformeerde richting in de Nederlandse Hervormde Kerk behoord. Maar eenkennig was hij niet. Met confessionelen bijvoorbeeld trok hij zoveel mogelijk gelijk op. Actief bewoog hij zich in HGJB en IZB. In De Waarheidsvriend verzorgde hij 25 jaar de rubriek Persschouw.’

Gemeentepredikant en docent

Over zijn werk in de gemeenten zegt dr. Noordegraaf in hetzelfde interview: ‘Met mijn gemeenten heb ik het getroffen. Daarle was een rustige gemeente, typisch Saksisch, sterk verbondsmatig. Na Daarle ging ik naar Oldebroek, een gemeente op de grens van de Veluwe en Overijssel. Ik heb daar mensen ontmoet waar ik veel van geleerd heb, ook geestelijk. Je kon er wat kwijt. Ze kwamen massaal naar de kerk. En daarna in Ede heb ik heel sterk ervaren wat het betekent in een traditieloze nieuwbouwwijk te staan, waar ook toen – eind jaren zestig – de secularisatie al hard toe sloeg. Ook de charme van een nieuw begin.’

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van 9 februari 2017.