Drie mooie dingen

De Heidelbergse Catechismus is een waardevol leer- en troostboek. Al vier en een halve eeuw. Maar wat springt er nu uit? Dr. W. Verboom over drie mooie dingen uit de catechismus.

Het eerste mooie punt betreft de doelstelling van het leren van de catechismus. Dat wordt ons duidelijk als we erop letten dat de catechismus (naar de derde druk) in de kerkorde van de Palts van 1563 is opgenomen.

De kerkorde begint met bepalingen te geven voor de doop van de kinderen van de gemeente. Daarna volgt de tekst van de Heidelbergse Catechismus en daarna volgen aanwijzingen voor een korte belijdenis van het geloof en de viering van het heilig avondmaal.

Zo bezien kan de catechismus de leerweg genoemd worden die je als gedoopt kind gaat vanuit de doop naar de beaming ervan in geloof en bekering en de toelating tot het avondmaal. Om het met de woorden van Paulus te zeggen: we leren door de Heilige Geest Christus kennen (Ef.4:20) en daardoor als gedoopt mens te leven.

In dit perspectief moeten we de vraag-en-antwoordmethode zien. Wat is jouw enige troost in leven en sterven? luidt de eerste vraag. De Heere God heeft ons de schatten en gaven van Christus beloofd. Nu gaat het erom dat we die belofte van God leren beantwoorden door ons eigen persoonlijk geloof. Daarvoor dient de vraag-en-antwoordmethode.