ds. H.J. Hegger (1916-2012)
In de hoge en gezegende leeftijd van 96 jaar ontsliep in zijn Heere en Heiland Jezus Christus, Herman Johannes Hegger. Ds. C. van de Worp uit Wezep schrijft een In Memoriam.
Een bewogen en bevlogen dienaar van Christus is uit ons midden weggeroepen. Herman Johannes Hegger overleed op 21 augustus 2012 te Velp.
We staren hem na en vele gedachten en herinneringen komen boven. Hij was in veel opzichten een markante figuur. Geboren in het Limburgse Lomm, op 19 februari 1916, werd hij later priester in de Rooms-Katholieke Kerk. Maar in die kerk kon hij het op den duur niet uithouden. God greep hem vast en arresteerde hem. In een interview in 2007 zegt ds. Hegger: ‘Op den duur had ik geen godsbesef meer. Toen was ik alles kwijt. Ik wist het niet meer.’ In dat jaar (1948) kwam de ommekeer: ‘Het was alsof God op een keer zei: Herman, en toch besta ik.’ Hegger brak uiteindelijk met de Rooms-Katholieke Kerk en werd predikant in de Gereformeerde Kerken. Ook deze kerken verliet hij nog weer, toen hij, in 1977, overging naar de Hervormde Kerk, waar hij lid werd van de Gereformeerde Bond.
Zelf heeft hij deze diep ingrijpende gang in zijn leven beschreven in het boek Mijn weg naar het licht. Dit boek uit 1955 werd een bestseller, evenals het boek dat in 1958 verscheen onder titel Moeder, ik klaag u aan. Hierin schrijft hij met bewogenheid over het rooms-katholieke stelsel. Daarbij maakt hij duidelijk onderscheid tussen het stelsel, de rooms-katholieke mens die hij liefheeft en de Rooms-Katholieke Kerk.
Bewogen
Dit komt in het leven van ds. Hegger sterk tot uiting in de bewogenheid die hij toonde met hen die zich, evenals hijzelf, niet langer konden verenigen met de rooms-katholieke leer. Hoe bevrijdend was voor Hegger het evangelie van vrije genade geworden, toen hij ontdekte dat een mens door het geloof in Jezus Christus gerechtvaardigd wordt.
Lange jaren was de opvang van ex-priesters het levenswerk van Herman Hegger. Als predikant-directeur van de door hem opgerichte Stichting In de Rechte Straat bood hij deze ex-priesters in villa De Wartburg in Velp een onderkomen, waar ze zowel materiële als pastorale hulp kregen. Ds. Hegger stond ook aan de wieg van Woord en Daad en de Evangelische Omroep. Bewogen met de nood van velen in deze wereld wilde Hegger hen zo veel als mogelijk was hulp bieden. Hij greep ook de kansen aan om het Evangelie van vrije genade te verkondigen langs de weg van de media.
Met hartstocht gaf hij in woord en geschrift getuigenis van de drie sola’s van de Reformatie: Sola Scriptura (alleen de Schrift), Sola gratia (alleen genade) en Sola fide (alleen het geloof). En dat alles liep hoe dat ook uit op: alleen Christus.
Bevlogen
Ds. Hegger was ook een bevlogen mens. De liefde van Christus drong hem om een ieder van die Christus te vertellen. In dat getuigenis was hij soms wel eens scherp, in woord en geschrift. Velen, met name in de Rooms-Katholieke Kerk, keerden zich van hem af. Maar ook in orthodoxe kring vond menigeen dat Hegger wel erg scherp was in het aanwijzen van de dorheid en de doodsheid in het leven van vele christenen. Hoe verlangde hij naar een opwekking. In 2003 (hij was toen al 87 jaar) was hij mede-initiatiefnemer van de ERO: Evangelisch Reformatorisch Ontwaken. Het laat zien hoe zijn leven doortrokken is geweest van het verlangen Christus aan te wijzen en aan te prijzen als Borg en Zaligmaker.
Milder
Het feit dat ds. Hegger bij het ouder worden milder werd tegenover de Rooms-Katholieke Kerk, waarin hij opgegroeid was, hebben velen maar moeilijk kunnen plaatsen. Zeker gelet op de felheid en de scherpte in zijn vroegere uitspraken en geschriften, meenden zij dat Hegger nu een omgekeerde beweging maakte en Rome min of meer omarmde. Toch was dat, denk ik, niet het geval. De wezenlijke verschillen tussen Rome en de Reformatie wilde hij echt niet verdoezelen.
‘Zijn weg naar het licht is overgegaan in aanschouwen.’ Deze woorden boven de rouwkaart tekenen de gang die ds. Hegger heeft gemaakt. Door Gods genade had hij in Christus alles gevonden wat een arme zondaar nodig heeft. Van die genade is ds. Hegger zijn leven lang blijven getuigen. Geroepen en getrokken uit de duisternis van zonde en schuld tot het wonderbare licht in Christus. Hij vertrooste mw. Hegger, de kinderen, de kleinkinderen en de achterkleinkinderen met Zijn genade. En Hij doe de gedachtenis van deze ontslapen broeder voor velen tot zegen zijn.
C. van de Worp, Wezep