Echte blijdschap
En er ontstond grote blijdschap in die stad. Handelingen 8:8
Wat zou onze samenleving missen als er geen verkondiging van het Evangelie was? Wat zou uw dorp of stad kwijtraken als er geen christelijke gemeente meer was? Sinds de komst van Filippus weten de Samaritanen als geen ander het antwoord op die vraag.
Gehoorzaam aan het bevel van zijn Meester begint Filippus het Evangelie ook buiten Jeruzalem te verkondigen, in de halfheidense stad Samaria. Met tekenen zet de Heilige Geest zijn prediking kracht bij. Onreine geesten worden uitgeworpen, zieken worden genezen. Samenvattend schrijft Lukas dat er in die stad grote blijdschap ontstaat. Die blijdschap ‘geschiedt’: zij ontstaat als iets wat er niet was, maar wat door het scheppende Woord van God tot aanzijn wordt geroepen. Zo machtig is Zijn spreken.
Gelukszoekers
Maar wat was er dan daarvóór in Samaria? Een mens, een samenleving verkeert nooit in een vacuüm. Waar de Geest van God niet heerst, heersen andere geesten. Ook wie zich van God vrijmaakt, is niet vrij. In Samaria wordt de geestelijke sfeer bepaald door Simon de Tovenaar. De stad is in de ban van zijn magische kunsten. Simon wordt er grif voor betaald. Want elk mens is in zijn hart een gelukszoeker. Het mag ook best wat kosten om van het gebroken leven nog wat aangenaams te maken. In wat Simon doet en zegt, ervaart men het goddelijke, het zalige, het ultieme. Ik vermoed, denkend over onze eigen samenleving, dat daar zelfs een zekere verplichting in zit. Het is ‘not done’ om er anders over te spreken. Dan breekt namelijk de ban, de illusie, de droom. Dat is, toen en nu, een maatschappelijke doodzonde. Vindt men.
Blijdschap
Maar blijdschap is er niet in Samaria. Wat er wel is, is door mensen opgeroepen vreugde. Er is een sfeer van geluk en genot die afhankelijk is van mensen en menselijke middelen. Daarom is die vreugde niet duurzaam. Ze kan zomaar omslaan in agressie of depressie. Daarom leidt ze tot slavernij, tot verslaafdheid aan alles wat de Samaritaanse droom in stand moet houden. Maar blijdschap is er niet. Ze kan er ook niet zijn waar de Geest van de Heere Jezus niet is.
Maar waar die Geest komt, daar brengt Hij mét Christus ook de blijdschap mee. Blijdschap is een uitwerking van het Evangelie, een uitwerking van het leren kennen van de Heere Jezus, van het geraakt worden door Zijn genade. Blijdschap ontvang je als je oog in oog komt te staan met die ongelofelijke liefde, met die onnoemelijke vergeving, met die onuitsprekelijke goedheid van God, die réddende goedheid, die heilige goedheid – waar dus van alles door elkaar heen loopt: verwondering, bevrijding, hoop – dat heel je leven in Jezus’ doorboorde handen ligt. Dat Hij je opraapt, je in de ruimte zet, je bevrijdt van jezelf, de slavernij aan jezelf, je bevrijdt van je afgoden, je idolen waarmee je vroeg of laat op de koffie komt – God te leren kennen, dát is blijdschap! Herkenbaar?
Onverwacht
Kenmerkend aan deze blijdschap is dat zij niet afhankelijk is van mensen en omstandigheden. Zij is een blijdschap van boven, een blijdschap in de Heere. Dat betekent dat zij juist daar is waar je haar niet zou verwachten. Ze is daar waar de wereld in de piepzak zit. Ze is daar waar menselijkerwijs gesproken de tranen je in de ogen schieten. Geestelijke blijdschap bloeit op in verdrukking en aanvechting. Er zijn ontroerende voorbeelden dat Psalm 68:10 niet alleen op hoogtijdagen maar ook op puinhopen gezongen is, omdat God een God van heil en verlossing is. Dat is verankerd in de dood en opstanding van de Heere Jezus.
U en ik ontvangen deze hoopvolle blijdschap in het ons verliezen aan Hem. Is die blijdschap er niet, dan moeten we onszelf ernstig onderzoeken op de geloofsgemeenschap met Christus. Vindt u in uzelf slechts duisternis en vreugdeloosheid: de Heilige Geest heeft alleen het Woord van Christus nodig om in u te werken wat er niet (meer) is.
Met deze blijdschap maakt ook de gemeente na Pinksteren het verschil wanneer zij leeft uit de genade en onder de heerschappij van Christus. Zo is ze getuige en toonbeeld van het komende Koninkrijk der hemelen. Met een grote vreugde voor de stad. Of zijn dit, voor ons en voor dit moment, te grote woorden?