Het Bijbelhuis in Antwerpen bestaat vijftig jaar. Zijn missie? Het Evangelie en leven delen met moslims en de buurt. In deze halve eeuw is één ding voor teamleden, vrijwilligers en deelnemers duidelijk geworden: ‘Dit is niet anders dan het huis van God.’
Deze uitspraak van Jakob te Bethel (Gen.28), waar God hem onverwacht en bij verrassing liet weten met hem te zijn, getuigt ook voor Antwerpen van Gods waarachtige en betrouwbare aanwezigheid.
Liefde voor moslims
In 1972 is het begonnen. Evangeliste Dini van Os wilde aan kinderen in Antwerpen het Evangelie brengen. Met steun van de Gereformeerde Gemeenten en vanaf 1984 met steun van de GZB in relatie met de Belgische protestantse Christusgemeente te Antwerpen, onderdeel van de Verenigde Protestantse Kerk in België (VPKB). Met steun van vele vrijwilligers, stagiaires en donateurs kon het werk voortgang vinden. Sinds dit jaar voorziet het Bijbelhuis zelfstandig in eigen financiële middelen.
De doelgroep was toen niet gezocht, het werden de eerste migranten: Marokkaanse en Turkse gezinnen. Dat is niet meer veranderd. Gedurende de afgelopen vijftig jaar vonden verschillende bevolkingsgroepen het huis, zoals Assyriërs en later Syriërs, Afghanen en Iraniërs. De liefde voor moslims in het bijzonder was en bleef kenmerkend. Hierdoor heeft het Bijbelhuis veel ervaring en kennis opgedaan. Hierin is het altijd geruggensteund door de stichting ‘Evangelie & Moslims’.
Inmiddels mag zij zich met hulp van Belgische christenen verder ontwikkelen tot een gemeenschap die én de buurt én de kerk in brede zin dient. Het Bijbelhuis is kerk, hoewel nog niet zo erkend. Officieel streeft ze naar een pioniersplek binnen de VPKB in de hoop haar kennis en ervaring te delen met gemeenten die klein en kwetsbaar zijn.
Gastvrije plek
Bij het Bijbelhuis moeten we ons geen vaste groep voorstellen waar af en toe iemand ‘als vreemde’ bijkomt. Elke dag is er anders. Het Bijbelhuis is een gastvrije plek, waar je altijd binnen kunt komen. Om te studeren, om stil te zijn, om anderen te ontmoeten, om terug te komen als je soms jaren niet geweest bent. Het gaat er familiaal aan toe. Voor praktische hulp weten we elkaar te vinden. Het werk ligt allemaal niet vast in grootse planningen en beleidslijnen. Duidelijk is wat je doet, voor wie je dat doet én namens Wie.
We doen geen activiteit vóór mensen maar mét mensen. Wanneer een Turkse jongen trouwt, zijn we erbij. Wanneer Emil uit Bulgarije zijn rapport komt tonen, zijn we blij met hem. Als een Marokkaanse jongen ernstig ziek is, gaan we op bezoek en bidden voor hem. Soms word je opgeschrikt, omdat één van de deelnemers een zware straf opgelegd krijgt vanwege een grote misdaad, maar we laten hem niet alleen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 18 augustus 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!