Een luisterend oor
Prop. E.C. de Waard uit Driezum is sinds twee weken beroepbaar. Hij is 25 jaar, getrouwd met Alinda (23), vader van Joël (bijna 18 maanden) en ze zijn in blijde verwachting van een tweede kindje. Hij studeerde theologie in Amsterdam, de bachelor aan het Hersteld Hervormd Seminarie en daarna de predikantsmaster aan de PThU. In Twijzelerheide doet hij bezoekwerk bij tachtigplussers en daar waar pastorale noden zijn, leidt hij een bijbelkring en gaat hij voor bij begrafenissen. Eerder was hij in Oud-Alblas, Boven-Hardinxveld en Hasselt werkzaam als catecheet.
Wat betekent het voor u dat u proponent bent?
Tijdens de periode van studie en ook toen het colloquium nog moest plaatsvinden, waren er nog drempels te nemen. Nu zijn die allemaal achter de rug en dat geeft rust. Dankbaarheid ook en verwondering: Hoe is het mogelijk dat God mij kan gebruiken in Zijn heilige en heerlijke dienst? In het pastoraat en het voorgaan in de diensten is en blijft daarom een stuk verwondering.
Een periode van wachten breekt nu aan. Dat geeft natuurlijk ook een stuk onzekerheid. Toch zien we de toekomst niet somber in. In de afgelopen tijd is God meer dan trouw geweest aan Zijn belofte. We hebben in Christus een trouwe Vader in de hemel. Daarom zal Hij ook de rest van de weg die Hij bedacht heeft ondersteunen.
Hoe kijkt u terug op de studie theologie? Wat hebt u er vooral geleerd?
Het waren intensieve jaren, waarin naast de studie ook werk en later een gezin kwamen. Er waren soms intensieve periodes. Toch was het goed om dit traject te gaan. Je maakt kennis met allerlei gebieden van de theologie en soms raken die bij jezelf een gevoelige snaar. Theologie leert je niet alleen God kennen, maar misschien wel eerst en vooral jezelf: als mens voor Gods aangezicht. Theologie laat ook zien dat je, na zes jaar studie, nog lang niet bent uitgeleerd. In de praktijk en door te blijven studeren leer je nog iedere dag bij.
Hoe kijkt u naar de gemeenten, waarvan u er hopelijk binnenkort één mag gaan dienen? En naar uw taak in de gemeente?
De gemeente is naar haar wezen gemeente van Christus en tegelijk bevat zij altijd kaf onder het koren. In de prediking moet van die dubbele waarheid uitgegaan worden. In het pastoraat geldt echter dat een herder er voor alle schapen dient te zijn. Een luisterend oor te hebben voor noden en vreugden in de gemeente is belangrijk, evenals trouw. Daarnaast ben ik graag aan het schatgraven in het Woord en dat uit aan het delen, zondags en doordeweeks.
Wat ziet u vooral als de roeping van een christen, vandaag in ons land?
Het komt in deze periode aan op standvastig staan voor bijbelse waarden en de bereidheid daarvoor vrijheden op te geven. We hoeven dat niet op eigen kracht te doen: God houdt Zijn Kerk wel overeind.
De kring van de Gereformeerde Bond kent een aantal proponenten. Wie zijn ze eigenlijk? En wat beweegt hen om predikant te willen worden? In deze rubriek valt van tijd tot tijd de schijnwerper op een proponent.