Een poreuze scheidingswand

Je kunt als mens behoorlijk wat te stellen hebben met je karakter. Waarom ben ik nu altijd zo bedilziek, gierig, lui, trots, ijdel...? – de lijst is met van alles aan te vullen. Oók als gelovige kun je er flink mee worstelen, constateert ds. H.G. de Graaf

Is het geen eindeloos gevecht? Moet je je er niet gewoon bij neerleggen dat je bent wie je bent? Of bestaat er zoiets als ‘karakteromvorming’? 

Onvoorwaardelijk aanvaard

Voor ik daar op inga, wil ik eerst benadrukken, ook al omdat het vóór alles uitgaat: door het geloof in Jezus Christus zijn we onvoorwaardelijk aanvaard als aangenomen kinderen van God. Niet ondanks, maar met ons gebroken karakter. Doordat we ons aan Hem toevertrouwen, mogen we delen in alles wat Christus heeft (Rom.8:14-17); we zijn in Hem ingelijfd, dat is onze nieuwe identiteit. Op grond daarvan durven wij ons gebroken karakter eerlijk onder ogen te zien en zelfs te aanvaarden als behorend bij onze unieke persoonlijkheid. In de nieuwtestamentische brieven worden wij voortdurend opgeroepen om ons steeds meer eigen te maken ons gelovig te oriënteren op Christus en om ons door Zijn Geest te laten vernieuwen. ‘Zo dient ook u uzelf te rekenen als dood voor de zonde, maar levend voor God in Christus Jezus, onze Heere.’ (Rom.6:11) Deze vernieuwing is zo fundamenteel en diepgaand dat ook onze karakterstructuur erdoor wordt omgevormd.

God Zelf

Onze karakterstructuur bestaat uit een complex netwerk van fundamentele geneigdheden, duurzame verlangens, normatieve overtuigingen en gezindheden. Voor het doorbreken van gedragspatronen is beslist méér nodig dan goede voornemens en het opstropen van onze mouwen.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 15 april 2021 of download de gratis pdf.

Bestel een los nummer, maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,- of neem een jaarabonnement op De Waarheidsvriend.