Een totaal andere Petrus
U zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal. Handelingen 1:8a
Met Pinksteren wordt zichtbaar hoe de Heilige Geest Christus’ discipelen de kracht geeft die ze nodig hebben om staande te blijven en getuigen te zijn van hun Heiland.
Op de pinksterdag ontmoeten we een totaal andere Petrus dan de discipel die nog geen twee maanden daarvoor zijn Meester verloochende en, overmand door angst, zwoer dat hij die gevangengenomen Nazarener niet eens kende. Gesterkt door de Heilige Geest maakt hij nu de naam die de Heiland hem gaf, waar: hij staat als een rots (petros) in de branding tegenover de samengestroomde menigte.
Sprekende tekenen
Al voordat de apostel opstaat om de mensen toe te spreken, maakt de Heere door krachtige tekenen duidelijk dat Híj hier werkt door Zijn Heilige Geest. Een geluid als van een geweldige windvlaag symboliseert hoe de Geest werkt: onzichtbaar en ongrijpbaar, maar toch krachtig en alles veranderend. Tongen als van vuur laten zien dat wordt vervuld wat Johannes de Doper al had beloofd: Christus zou de Zijnen dopen met de Heilige Geest en vuur. Het vuur is beeld van Gods heiligheid en zuiverheid, die alle onreinheid verteert. De Geest maakt Gods kinderen waarlijk nieuw! Dat de Heere de discipelen doet spreken in tal van vreemde talen, laat er geen twijfel over bestaan dat het wonder van de uitstorting van de Heilige Geest niet alleen bedoeld is voor degenen die het in Jeruzalem gebruikelijke Aramees spreken. Op de pinksterdag zijn het nog alleen godvrezende Joden die het werk van de Geest horen en aanschouwen, maar duidelijk wordt al dat dit werk zal doorgaan over alle taalgrenzen heen.
Een krachtig getuigenis
Nog indrukwekkender dan die sprekende tekenen van de pinksterdag is misschien wel de verandering die zichtbaar wordt in Petrus en in Jezus’ andere volgelingen. Je ziet het in de pinkstergeschiedenis en in het vervolg van het boek Handelingen. Eerder kenmerkte twijfel, angst of onbegrip maar al te vaak het denken en spreken van de discipelen. Nu klinkt er een ferm getuigenis en proef je het vaste vertrouwen in de waarheid van het Evangelie. De verwarring die Jezus’ boodschap eerder maar al te vaak opriep, is verdwenen. De Geest geeft vol zicht op de rijkdom en betekenis van Christus’ dood, opstanding en hemelvaart. Als het de discipelen gegeven wordt te spreken in al die andere talen, zijn het dan ook niet zomaar wat woorden die klinken. Ze verkondigen de grote werken van God.
Een onbevreesd optreden
Nog een andere verandering valt op. Waar angst eerder Petrus deed struikelen, is nu alles anders. Onbevreesd neemt hij het woord. Hij schrikt er zelfs niet voor terug om scherpe woorden te spreken. Zonder risico is dat niet. Wie zegt dat ook deze menigte straks geen ‘kruisig hem’ zal roepen? En als het gevaar niet komt van de samengestroomde mensen, dan kan het zomaar van de autoriteiten komen. Er is de reële mogelijkheid dat zij zullen proberen ook Jezus’ volgelingen uit te schakelen. Dat Petrus reden heeft hiermee te rekenen, blijkt wel uit het feit dat kort na Pinksteren al de eerste vervolgingen uitbreken.
De Geest geeft hem echter moed. Met grote vrijmoedigheid spreekt hij de woorden die hij spreken moet. En als hij korte tijd later – samen met de andere apostelen – omwille van Jezus’ Naam gegeseld wordt, geeft het hem vreugde dat hij dat waardig is geacht (Handelingen 5). De krachtige werking van de Heilige Geest in zijn hart en leven zet alle dingen in ander perspectief.
Liefdevolle eerlijkheid
Zo kan Petrus in zijn pinksterpreek de menigte ook genadig de waarheid zeggen: ‘Deze Jezus (…) hebt u gevangengenomen en door de handen van onrechtvaardigen aan het kruis gespijkerd en gedood.’ Zo’n zware aanklacht kan makkelijk verkeerd vallen. Met zo’n boodschap zal hij zich niet populair maken. Om de mensen te vriend te houden, kan hij toch beter wat meer om deze hete brij heen draaien. Vol van de Geest schrikt de apostel echter niet terug. Hij heeft het heil van de mensen voor zich op het oog. Als ze hem uitspugen, dan zij het zo. Dan heeft hij in ieder geval gedaan wat hij kon om hen tot inkeer te brengen. Hij heeft hen niet over voor de verlorenheid: ‘Laat u behouden uit dit verkeerd geslacht!’
De pinkstergeschiedenis laat ons zien hoe de Heilige Geest Jezus’ discipelen kracht geven wil. Zouden we niet vurig bidden dat de Heere ook onze harten en levens zo vervult met Zijn Geest?