Gedwongen of vrijwillig?
En zij dwongen een voorbijganger, Simon van Cyrene, die van de akker kwam, de vader van Alexander en Rufus, dat hij Zijn kruis droeg. Markus 15:21
Wie belijdenis doet, doet dat vrijwillig. Maar misschien heb jij je vroeger gedwongen gevoeld en stond de dienst van God ver van je af. Wat een genade van God als daar verandering in is gekomen.
Belijdenis doen is uitspreken dat je bij God, bij Christus wilt horen. Maar dat kan niet zonder kruisdragen. De tijd is al lang voorbij dat jongeren belijdenis deden omdat het hoort, of omdat je er de leeftijd voor hebt. Je doet het vrijwillig. Dat gold niet voor de eerste kruisdrager, Simon van Cyrene. ‘En zij dwongen een voorbijganger, Simon van Cyrene.’ Hij was een ‘toevallige’ voorbijganger. Hij had niets met Jezus; was geen vriend en geen vijand. Hij had meer belangstelling voor zijn akker dan voor het proces rond Jezus.
Spot
De reden dat hij gedwongen wordt, lijkt duidelijk: Jezus kan niet langer Zijn kruis dragen. Het wordt Hem te zwaar. Afgemat door de vele geselslagen is Hij er niet toe in staat. Zo is het waarschijnlijk u en mij verteld. Maar de evangeliën reppen daar met geen woord over. De reden dat de soldaten Simon dwingen kon wel eens een heel andere zijn, namelijk voortzetting van hun spot. Kort daarvoor hadden zij Jezus verkleed, als Koning begroet, bespot en bespuwd. Nu zien zij een voorbijganger en halen ze een grap uit: een koning heeft onderdanen, die voor hem het moeilijke werk doen. Laat deze man het kruis dragen. Dan heeft Hij toch een onderdaan, die Hem dient.
Een eer
Uit het feit dat Markus meedeelt dat deze Simon de vader is van Alexander en Rufus, twee medechristenen die in de gemeente van Rome bekend waren, wordt duidelijk dat het kruisdragen van Simon z’n vruchten heeft afgeworpen. Wat voor hem begon als dwang, werd later in zijn leven een eer. Is dat zo ook niet gegaan bij velen die belijdenis doen van het geloof? Je voelde je misschien wel gedwongen om mee naar de kerk te gaan, de catechisatie te volgen, je bij een club aan te sluiten. Of je kreeg verkering met een ‘serieus’ meisje. Ze wilde alleen met je verder als jij, net als zij, met God wilde leven en Christus voor jou betekenis had. Je ging daardoor (vaker) mee naar de kerk. Je deed het voor haar. Je voelde je een beetje gedwongen, maar toen…
Er veranderde iets. In plaats van dat zij vroeg: ‘Ga je mee?’, zei je: ‘Ik wil morgen graag met jou naar de kerk.’ ‘Graag? Ik dacht dat je het voor mij deed?’ ‘Ja, zo was het wel, maar nu niet meer. Ik voel me de laatste weken erg aangesproken. Er is iets aan het veranderen. Ik hoor van Jezus, Die voor mij de dood inging. Daar wil ik meer van horen.’
In mijn plaats
Zo draagt Simon het kruis van Jezus. Nee, hij komt er niet aan te hangen. Dat gebeurt alleen met Hem Die als een Spot-koning achter Zijn onderdaan aan moet lopen. Maar het verhindert Jezus niet om ook dit ‘kruis’ te dragen: de spottende opmerkingen, nu van soldaten en straks van Zijn volksgenoten en van de geestelijke leiders. Simon draagt alleen het hout, Jezus draagt de vloek die op Hem rust. Zo mag Simon leven van Jezus’ kruis. Nooit zal hij met de eer gaan strijken: ik heb Jezus’ kruis gedragen. Nee, Jezus droeg Zijn kruis, ik heb slechts even de last van Hem mogen verlichten, maar heb die niet overgenomen. Hij stierf eraan, in mijn plaats. Dat wonder maakt van Simon van een gedwongen kruisdrager een vrijwillige drager van het kruis.
Betrokken raken
Of hij dat toen al begrepen heeft? Vast niet, maar toen Hij de betekenis van Christus en Zijn heilig lijden en sterven ging verstaan, is het geheim tot hem doorgedrongen wie nu eigenlijk de echte kruisdrager was: Jezus Christus, Gods Zoon.
Als nieuw belijdend lid ben jij je ervan bewust dat er iets van je gevraagd wordt. De vraag wordt je gesteld of je bereid bent mee te werken aan de opbouw van Gods Koninkrijk. Dat kan zich vertalen in het geven van club, mentor zijn van een catechesegroep, het aanvaarden van een ambt. Er kan een moment komen dat je je gedwongen voelt: wie (j)a zegt, moet ook b zeggen, betrokken raken binnen de gemeente van Christus.
Hoe word je van die last bevrijd? Door te zien hoe Jezus voor onze zonden gekruisigd is. De dood was voor Hem geen donker noodlot, maar een vrijwillige keuze: ‘Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven.’ (Gal.2:20) Dan verandert een gedwongen kruisdrager in een vrijwilliger die het Lam wil volgen waar Het ook heengaat.