column

Gekerstende capoeira

Er zijn van die dingen waarvan je hoopt dat je kinderen het niet geweldig gaan vinden. Het hoeven nog niet eens per se verkeerde dingen te zijn, maar je wilt hen toch een bepaald gevoel voor smaak bijbrengen.

Zo gingen wij vroeger niet naar de kermis. Ik kan me niet herinneren dat daar ooit van is gezegd dat we daar niet naartoe mochten. Maar ik voelde aan dat je daar gewoon niet wilt komen. Ook al zou je wel honderd keer onchristelijk zijn. 

Bij bepaalde sporten kun je dat ook hebben. Het is niet dat je kind er niet op mag, maar je hoopt erg hard dat het een andere sport zal kiezen. Dat gevoel bekroop me ook toen ik langs sommige kraampjes liep op de plaatselijke activiteitenmarkt, waar alle sport- en cultuurverenigingen met kraampjes en shows proberen nieuwe leden te werven. Neem nou de sport: zeemeerminzwemmen. Gelukkig hoorde ik mijn zoon zeggen: ‘Waarom doen mensen dat?!’ Goede vraag.

Grote interesse had hij voor honkballen, korfballen, badmintonnen, hockeyen en capriolen uithalen in het circus. En toen was daar de show van capoeira. Ook zo’n voorbeeld van: hier wil ik mijn kind niet op hebben. Maar hij keek er met grote ogen naar.

Een Braziliaan met ontbloot bovenlijf draaide rondjes op zijn hoofd, afgewisseld met salto’s en onverstaanbare kreten roepend in een microfoon. Ondertussen klapten en juichten volgzame Hollandse vrouwen die hun onzekerheid overwonnen hebben. In een wit pak gehesen probeerden ze zo af en toe ook lenig te zijn. Ik vroeg aan mijn oudste zoon: ‘Zou je op capoeira willen?’ ‘Nee, die meneer schreeuwt zo.’ Gelukkig. 

En toen kwamen we thuis. Capoeira had mijn zoon toch meer geïnspireerd dan gedacht. Per direct ging de bovenkleding uit. Hij deed de muziek aan, erg hard. En daar schalde het, de verschillende tuinen door van onze straat: ‘Zing een nieuw lied, want de Heer is goed! Spring op van vreugde, want de Heer is goed!’ En mijn zoon? Die stond met een ontbloot bovenlijf op één arm met twee benen in de lucht.

Gelukkig kan dat prima zonder lidmaatschap van de plaatselijke capoeira-vereniging.

Elsbeth Visser-Vogel