Mijn ervaringen bij het avondmaal als predikant en als gemeentelid zijn wel verschillend. Soms raakt het je diep, soms gaat het toch wat langs je heen. Bij de vraag hoe we de gemeenschap met Christus dieper tot onszelf door kunnen laten dringen, concentreer ik mij op het woord gemeenschap.
Laten we een recente avondmaalsdienst in gedachten nemen. Hoe hebben we daarin de aanwezigheid van Christus ervaren? Ervaringen kunnen heel verschillend zijn. Misschien denk je wel: het gaat toch helemaal niet om de ervaring, maar om de versterking van het geloof? Daar heb je gelijk in. We geloven in de werkelijke aanwezigheid van Christus in het avondmaal, ook als we die niet ervaren.
Ene lichaam
Toch gaat die daadwerkelijke aanwezigheid van Christus, de presentia realis, ook niet buiten ons om. Het is niet best als we er nooit iets van merken.
In 1 Korinthe komt het woord gemeenschap tweemaal voor in de vraag van Paulus: ‘De drinkbeker der dankzegging, die wij met dankzegging zegenen, is die niet de gemeenschap met het bloed van Christus? Het brood dat wij breken, is dat niet de gemeenschap met het lichaam van Christus?’ (1 Kor.10:16)
Het woord staat daar in een polemische context.
"*" geeft vereiste velden aan