Globaal bekeken
In Ecclesia (blad van de Stichting Vrienden van Dr. H.F. Kohlbrugge) schrijft dr. H. Klink over de oorlog in Oekraïne. Hij gaat in op de stadiontoespraak van Poetin:
Toen kwam het moment waarop Poetin een Bijbeltekst citeerde. Hij haalde een woord van Christus aan: ‘Niemand heeft groter liefde dan dat hij zijn leven stelt voor zijn vrienden.’ Het was het hoogtepunt of liever het dieptepunt van zijn toespraak, waarvan de uitzending overigens – waarschijnlijk door hackers – plotseling onderbroken werd. Die miste zijn effect niet. Er viel een stilte in het stadion. Was het omdat de mensen aanvoelden hoe precair dat was, of was men werkelijk onder de indruk?
Het is niet voor het eerst dat een Russische leider, om het volk mee te krijgen, bij de Bijbel te rade gaat. Ooit deed Stalin hetzelfde. Voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog begon hij zijn toespraken met ‘kameraden’. Deze aanspraak wisselde hij in, toen hij het volk moest motiveren voor de strijd tegen de Duitsers, voor de woorden ‘broeders en zusters’. Hij deed dat bewust. De christelijke terminologie was niet gehaat bij de bevolking, zoals de communistische aanhef dat wel was.
Poetin maakte het nog erger. Hij gebruikte, om aan te geven wat er om zou gaan in de Russische soldaten die in zijn opdracht dood en verderf zaaien (en die dat met zo weinig overtuiging doen dat Poetin genoodzaakt is om een beroep te doen op Assad en op Tsjetsjeense strijders die berucht zijn om hun wreedheden), uitgerekend de woorden waarmee de Heere Christus duidelijk maakte dat Hij zijn leven als offer over had voor het heil van de wereld.
In de Saambinder (kerkelijk weekblad van de Gereformeerde Gemeenten) schrijft A. Bel over slapen in de kerk, te beginnen met Eutychus in de Bijbel, die onder de preek van Paulus in slaap viel.
Over Eutychus wordt door Bijbelverklaarders verschillend geoordeeld. Calvijn is erg mild over hem. Nee, Eutychus is niet in het venster gaan zitten om daar te gaan zitten slapen. Dan had hij wel op de grond kunnen gaan zitten. Calvijn begrijpt niet dat sommige Schriftverklaarders zelfs durven zeggen dat zijn dood de straf was voor zijn schanddaad. Maar Matthew Henry heeft geen goed woord voor Eutychus over. ‘Jongens die, tot verdriet van hun ouders, graag klimmen, of zich op een andere wijze aan gevaar blootstellen, bedenken niet dat dit ook zonde is voor God.’
Geschrapt als levend lid
‘Hoe vaak zien wij mensen slapen in de kerk’, verzuchtte ds. W.C. Lamain in 1956 in een brief aan de lezers van de Saambinder. ‘In de kroeg, in de bioscoop en op het voetbalveld zullen er wellicht niet zo veel slapers zijn als in de kerk. Ook op plaatsen waar geld te verdienen is, worden geen slapers gevonden… Ik heb eens gehoord van een godzalige leraar uit de tijd van Philpot die eens een man in de kerk zag slapen, waarvan geloofd werd dat hij genade had. Die leraar ging onder het preken die man, toen hij hem zag slapen, schrappen als een levend lid van de kerk. (…) Maar later zonderde die leraar zich op zijn studeerkamer af in het gebed. En daar in zijn bidvertrek werd hij ook door de slaap overvallen. Na die tijd oordeelde hij niet zo hard meer over een ander.’
Een probaat middel
(…) vroeger was het heel gewoon dat mannen als ze last van slaap kregen, gingen staan. Een probaat middel. In 1947 schreef ds. I. Kievit in een meditatie over ‘De wekroep van Pasen’: ‘Daar zit een slaper in de kerk. Slapen in de kerk, dat is toch minderwaardig. Waarom gaat gij niet een ogenblik staan, of zucht tot God om wakker te blijven? Slapen in de kerk… zoals die man, die bij voorkeur opging onder de zwaarste prediking, met weinig evangelie, hij sliep bijna de ganse dienst, en bij het naar huis gaan sprak hij tot zijn buurman: Wat heeft hij het weer gezegd, dat is nog eens een prediker!’