Waar bent u naar op zoek?

Oorlogsverslaggeving is geen neutraal terrein

Gruwelijke beelden

Dr. M.J. de Vries
Door: Dr. M.J. de Vries
Actualiteit
05-04-2022

Al wekenlang worden we geconfronteerd met beelden van de oorlog in Oekraïne. Die beelden zijn soms zo indringend dat je er wakker van kunt liggen. Tegelijk raak je in verwarring door de tegenstrijdige berichten die je over de oorlog ontvangt. Wat is nu waarheid? Wie bepaalt wat er in het nieuws komt?

Het heeft alles te maken met de moraal van oorlogsverslaggeving. Twee vragen: welke morele waarden spelen een rol bij de vorm van de berichten die tot ons komen en vervolgens, welke morele waarden spelen bij het bepalen van inhoud van die berichten?

Beelden

Informatie kan in verschillende vormen worden gecommuniceerd. In de kerk gaat het meestal om geluid en tekst. De preek bestaat uit gesproken en gehoorde woorden en de Bijbel bestaat uit teksten, die gelezen worden. Met het gebruik van beeld zijn we in onze traditie vaak terughoudend. Beelden horen niet in de kerk, vinden we, niet in de vorm van standbeelden en ook niet in de vorm van schilderijen, iconen of glas-in-loodramen. Het gaat immers niet om ‘stomme’ beelden, maar om de levende verkondiging van het Woord (HC, zondag 35).

In de wereld buiten de kerk gaat het heel anders toe, en wij leven allemaal tegelijk in die wereld. Daar spelen beelden juist een steeds belangrijkere rol. Iets daarvan is trouwens door de coronacrisis ook de kerk binnengekomen. Al aan het begin van die crisis gingen veel gemeenten ertoe over om de kerkdiensten ook met beeld uit te zenden. Velen hebben dat als positief ervaren, omdat het de betrokkenheid op de dienst vergroot. Wij hebben immers als mens niet alleen oren, maar ook ogen. Hoe meer zintuigen betrokken worden bij een bepaalde ervaring, hoe intensiever die wordt. In het geval van de uitgezonden diensten ondersteunt het beeld de verkondiging van het Woord in plaats dat het die vervangt. In de kerk zitten we tenslotte ook niet met onze ogen dicht.

Via de krant

De intensiviteit van het gebruik van meerdere zintuigen ervaren we ook bij de berichtgeving over de oorlog in Oekraïne (en niet alleen daarover). Wie alleen via de krant het verloop van de oorlog volgt, kan nog redelijk afstand nemen van wat er op zo’n tweeduizend kilometer afstand van ons gebeurt. Die ervaren afstand biedt de mogelijkheid tot kritische reflectie op de berichtgeving.

Daar zit het gevaar in dat we het beschouwen als iets wat ons niet direct raakt. Het zou ons lauw kunnen maken in ons gebed voor al die mensen die rouwen, gewond zijn of bedreigd worden (en meestal dat alles tegelijk). Ons gebed mag wel zijn dat de Heere ons deze nood indringend aan het hart legt, zodat er bewogenheid komt met de mensen die het betreft.

Televisie en internet

Veel lezers van De Waarheidsvriend zullen de berichten echter ook via andere media volgen, zoals de televisie of internet. Die media maken nadrukkelijk gebruik van beelden, en in veel gevallen bovendien heel gruwelijke beelden. We zien de lijken zomaar op straat liggen. We zien gebouwen gebombardeerd worden en mensen in grote angst wegvluchten. Het is alsof we er in eigen persoon bij zijn. Wie zulke beelden ziet, kan niet afstandelijk blijven. Je wordt er ingezogen. Je deelt in het gevoel van machteloosheid en onzekerheid dat de mensen daar ter plaatse ook ervaren.

Sensatie

Nu is het gebruik van beelden in onze tijd bepaald geen neutrale zaak. Beelden kunnen worden gebruikt om op het gevoel te spelen. Dat gebeurt in reclames, maar ook in het nieuws. Sensatiebelustheid is geen van ons vreemd. Het valt ondertussen tegenwoordig niet mee om ons nog emotioneel te raken. We worden zo bestookt met indringende beelden dat er, net als bij een verslaving, een steeds grotere ‘shot’ voor nodig is om nog effect te hebben.

Er zit dus iets dubieus in het presenteren van gewelddadige oorlogsbeelden en het kijken daarnaar. Aan de ene kant is het goed dat we ons de ernst van de situatie realiseren en dat beelden dat bewustzijn stimuleren.

Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 7 april 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!

Dr. M.J. de Vries
Dr. M.J. de Vries

uit Papendrecht is bijzonder hoogleraar Christelijke filosofie aan de Technische Universiteit Delft en lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond.