Hartenkreet
We missen de ‘gewone’ zondagse samenkomsten van de gemeente, en die pijn mag voelbaar zijn. In dit verband kan ik wel begrijpen dat er in kranten, christelijke bladen en via digitale media wordt geklaagd over de online kerkdiensten. In zekere zin is en blijft het natuurlijk behelpen. Maar des te meer wil ik ervoor pleiten dat we blijven waarderen wat we hebben in de zondagse erediensten.
Laten we juist in deze coronacrisistijd trouw en betrokken blijven bij de samenkomsten van de gemeente, al is het grotendeels online. Wat we hierin nog steeds hebben, is niet te vervangen, ook niet door samen te komen in kleine kring.
Als gemeenteleden doordeweeks bijeenkomen om samen Bijbel te lezen en te bidden, is dat hartverwarmend en navolgenswaard. Toch is dat geen vervanging van de kerkdiensten op de opstandingsdag van Christus. De zondagse kerkdiensten zijn de enige momenten waarop heel de gemeente samen verbonden is voor gebed, zingen, het geven van de gaven, het lezen van de Schriften en het luisteren naar Gods Woord. Daar functioneren de predikanten die door Christus zijn geroepen om geestelijk leiding te geven aan de gemeente en het Woord van God te verkondigen. Wie het wekelijkse ritme van de kerkdiensten op zondag kwijtraakt, verliest het hart van het gemeentezijn. Daarom is het goed om erover na te denken hoe we de verbondenheid rondom de zondagse erediensten kunnen versterken, ook in deze tijd. Misschien kunnen gemeenteleden die alleen zijn, andere gemeenteleden opzoeken om samen in klein verband de online diensten mee te maken. Dan gaat het samen zingen thuis ook beter. En waarom zouden twee gezinnen in deze tijd van noodvoorzieningen niet samen iets kunnen regelen voor bijvoorbeeld oppas van de kleine kinderen, zodat de anderen rustig kunnen meedoen met de kerkdienst?
De oproep om te volharden in de zondagse samenkomsten van de gemeente is voor mij een hartenkreet. Met deze hartenkreet wil ik ook de dankbaarheid en waardering uitspreken voor de onderlinge verbondenheid die ik juist in deze moeilijke tijd ervaar in de gemeente. Dat is werkelijk Gode zij dank.
Dr. J.B. ten Hove, Veenendaal