In het vorige artikel bogen we ons over de vraag hoe we op theologisch vlak recht kunnen doen aan de Joodse wortels van het christelijk geloof. Nu is de exegese van Romeinen 9-11 aan de beurt. Wat betekent het dat heel Israël zalig zal worden?
In Romeinen 1-8 heeft Paulus de theologie uiteengezet: de rechtvaardige zal uit het geloof leven, niemand is te verontschuldigen. Tot ons allen is het Evangelie gekomen, tot Jood en heiden; ook bij Abraham ging het door het geloof. Dan volgt die bekende drieslag van Romeinen 6, 7 en 8. Romeinen 6 gaat over de les: gestorven aan de zonde. Romeinen 7 handelt over het leven: voortdurende strijd tegen de zonde en Romeinen 8 gaat over de kracht van de Heilige Geest.
Op grond van Gods verkiezing
Dan komt Romeinen 9. Bij zoveel goedheid en genade vraagt Paulus zich af hoe het toch met Israël zit. Hij is bedroefd over Israëls ongeloof. En lees voor Israël ook echt Israël, natuurlijk gaat het hier niet over de kerk. Hij stelt de vraag of God Zijn beloften aan Israël nog wel vervult. In dat kader komt de vrijmacht van Gods verkiezing ter sprake (de pottenbakker heeft de macht over het leem, en Hij raapt het ook steeds weer op als het valt). Paulus citeert Jesaja 65: ‘Ik ben gevonden door hen die naar Mij niet zochten. (…) Heel de dag heb Ik Mijn handen uitgebreid naar een ongehoorzaam en een tegensprekend volk.’
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 13 oktober 2022. Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!