Juist vandaag heeft de ambtsdrager de roeping om elk gemeentelid dat verstek laat gaan, op te zoeken, zoals de Herder Zich om dat enkele schaap bekommerde. Volharden als diaken, ouderling, dominee, volhouden in zorg voor elkaar.
Volharding nodig… geldt dat altijd? Nadenken over volharding, dat doet de kerk in alle eeuwen, omdat afval altijd een reëel gevaar is. We voelen tegelijk aan dat de situatie van de kerk, na bijna twee jaar van ten dele online erediensten, met beperkingen voor concrete ontmoetingen en een betrokken pastoraat, een wissel getrokken heeft op de gemeente, op de ambtsdragers. Welke gemeente treffen we aan, nu en straks? Hoe peilen we wat er gebeurd is, hoe peilen we de nood van de gemeente, de enkeling? Toekomstgericht beleid kan niet zonder het trekken van lessen uit de voorbije tijd.
Het enkele schaap
Als ambtsdragers die verantwoordelijk zijn voor de gemeente, moeten we weten wat er leeft in de harten van gemeenteleden. Wat is er gebeurd nu het ritme van de kerkgang verstoord is, de vaste gang naar het huis van God? Hoe vindt jong en oud het ritme weer terug, niet het ritme van het ‘oude normaal’, maar het ritme van Handelingen 2: Volharden in de leer van de apostelen, in de gemeenschap, in de breking van het brood, in de gebeden. Deze vier kenmerken van de christelijke gemeente zijn nu alle aan de eredienst verbonden. Om die reden is het onze pastorale opdracht voor de komende maanden om elk gemeentelid dat nog verstek liet gaan, op te zoeken, zoals de Herder dat enkele schaap niet uit het oog verliest.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 9 december 2021.
Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!