Kerkelijke tradities hebben tegenwoordig de wind niet mee. Heel veel mensen zijn stilletjes aan onkerkelijk geworden. Kerkelijke praktijken en gewoontes lieten hen onverschillig. Anderen keerden zich bewust af van de kerk en hebben de geloofstraditie als beknellend ervaren. Er ontstond afkeer, antipathie.
Kun je een traditie ook met sympathie tegemoet treden? Jazeker! Als je het geloofsgoed van de traditie als een zegen ervaart en je in brede zin je thuis voelt in die traditie. Wie sympathie koestert voor een traditie, hoeft niet klakkeloos alles te aanvaarden en over te nemen. Je beseft wel dat die traditie een tegoed met zich meebrengt dat je voor geen goud zou willen missen. Vanwege die beproefde inhoud treed je die traditie met sympathie tegemoet.
Zo heeft de orthodox-gereformeerde traditie mijn sympathie. In mijn geval heeft die traditie de bedding van de hervormd-gereformeerde richting, voorheen in de Nederlandse Hervormde Kerk en nu in de Protestantse Kerk in Nederland. Een geloofsleven dat zich laat typeren als christelijk orthodox met een vleugje bevindelijkheid. Ik ben me ervan bewust dat dit geloofstype ook floreert in andere kerkgenootschappen van het gereformeerde type, ook al kunnen de ‘huisstijlen’ behoorlijk uiteenlopen.
Klassiek gereformeerd
In de loop der eeuwen heeft de gereformeerde traditie heel wat uitdagingen moeten doorstaan. Een traditie komt niet uit de lucht vallen, maar vormt zich in de loop der tijd. Klassiek gereformeerd is in mijn ogen het beproefde, eigensoortige dat zich heeft doorgezet in de geschiedenis. Klassiek is niet simpelweg het meest oorspronkelijke. Uiteraard speelt Calvijn een belangrijke rol in de begripsbepaling van wat gereformeerd is. Maar in de traditie van de kerk is er ook een voorgeschiedenis en een vervolggeschiedenis. De gereformeerde stroming onderscheidde zich bijvoorbeeld van de Wederdopers. Bovendien was er op het gereformeerde erf verschil tussen de gereformeerde scholastiek en de meer bevindelijke Nadere Reformatie. Nog weer later drukte de moderniteit zijn stempel op een groot deel van de gereformeerde traditie en ontstond de modern-gereformeerde stroming. In de negentiende eeuw heeft dat heel wat strijd opgeleverd in de kerk. Tegelijkertijd ontstonden er piëtistische tegenbewegingen.
Lees de volledige tekst van dit artikel in De Waarheidsvriend van donderdag 28 april 2022.
Neem een jaarabonnement (€ 49,95). Als welkomstgeschenk ontvangt u De Waarheidsvriend twee maanden gratis. Of maak gebruik van onze actie en lees De Waarheidsvriend vier maanden voor € 10,-!